Tekens
diverse soorten aquarelpapier waaronder zelfgeschept papier vermengd met
schelpen, schelpengruis, nylondraad (afkomstig van aangespoelde visnetten)
granulaat en vulkanisch zand uit IJsland, in één beeld te verwerken, door de
verf laag over laag aan te brengen, door verf weg te wassen, door in het
papier te krassen bouw ik aquarellen op met een doorleefde huid.
'Als kunstenaar ben ik niet op zoek naar anekdotes, sterker nog: ik mijd in
mijn werk het anekdotische. Het zijn verzelfstandigde beelden, bijna altijd
ontstaan uit een schilderkunstige opgave. Ik wil geen verhaal vertellen, laat
staan illustraties maken van een verhaal.
Dat neemt niet weg dat bijvoorbeeld het verhard van de wonderbaarlijke
vermenigvuldiging gekoppeld is aan mijn werk op de graansilo bij de vis
sershaven in Breskens. Ik heb op de silo niet het verhaal, maar de metaforen
uitgewerkt tot een zelfstandig beeld: de broden en de vissen in een enorme
reliekschrijn uitgebeeld als iconen van ons bestaan. Hoewel ik niet gelovig
ben heeft de bijbel altijd tot mijn verbeelding gesproken. Zoals bij vele kun
stenaars.
Ik was in de eerste plaats geïnspireerd door de plek en het gebouw en kwam
al spoedig op het idee van brood en vis. Je hoeft niet gelovig te zijn om je
door de universele gedachten die achter het verhaal en de metaforen schui
len, te laten inspireren. Voor mij ging er in ieder geval een meerwaarde van
uit, het geeft aan mijn werk meer interpretatiemogelijkheden, zonder vrijblij
vend te worden. Het beeld wordt daardoor universeler.
