HEmpwm
Vroeger en later
SCHILDER JOHNNY BEERENS
Boven:
Dripping, 2003-2004
Aquarel op diverse
soorten aquarelpapier
waaronder zelfgeschept
aquarelpapier vermengd
met nylon draad van
aangespoelde visnetten,
zelfgemarmerd aquarel
papier, gelijmd op doek,
gespannen over paneel,
139 x 198 cm.
Onder:
Terra di siena, 2003-2004
Aquarel op diverse
soorten aquarelpapier
waaronder zelfgeschept
aquarelpapier vermengd
met schelpen, schelpen
gruis, vulkanisch zand en
nylondraad van aange
spoelde visnetten, gelijmd
op doek, gespannen over
paneel. De luchtpartij
bestaat uit een verguld-
grond met bladgoud van
Die Sphinx; dubbeltoren
goud met platina 23,75
karaat, 142 x 242 cm.
iets nieuws. Het schilderij is nooit een afbeelding, maar een nieuw object.
Fragmenten van mijn werk, details, zijn als het ware een abstract materie
schilderij. Maar dat is niet genoeg, het moet ingepast worden in een groter
geheel. De laatste jaren is het licht er heel bewust ingekomen, hard licht,
met spiegelingen en effecten.
Aanvankelijk was ik erg bezig met landschappen, echte landschapsschilderij
en en daarna heb ik veel portretten gemaakt, ook van mensen uit de streek.
Daarna kwamen andere dingen, die vissen en zo. Het was niet zo dat ik
direct mijn onderwerpen en mijn thema's had. Dat is geleidelijk vanuit het
schilderen zelf gegroeid. Ik weet absoluut niet welke kant het opgaat. Een
paar jaar geleden was het ondenkbaar dat ik in lagen triplex zou werken
om het beeld te versterken. Maar het is organisch gegroeid.
Een paar dagen na onze eerste ontmoeting. De schilder is in zijn verleden
gedoken. Bij zijn ouders heeft hij een landschapschilderij opgehaald: een
gezicht op de kreken ten zuiden van Oostburg. Krachtig en met scherpe con
touren, een landschappelijk beeld in de oude traditie, mooi. een prachtige
lucht, spiegeling in het water van de kreek, witte huizen aan een landweg,
doorgewerkte rietzomen.
We duiken in de opslagplaats. Uit de rekken komt oud werk, onafgemaakte
dingen, ontwerpen voor de vele opdrachten, ook voor opdrachten die niet zijn
gerealiseerd. Figuurstudies, een naakt in een landschap, opgezet en weggelegd.
In het grote atelier liggen de foto's klaar, weinig systematisch opgeborgen.
'Van dat vroegere werk zou ik ook wel eens een keer een overzicht moeten
maken, maar daar kom ik niet aan toe. Er is nog zo veel te doen, en als je
begint, werk je maar en ga je echt niet je werk documenteren.Hij laat me
de afbeeldingen zien van portretten die hij heeft gemaakt. Figuren ten voeten
uit, een zwarte danseres tegen een achtergrond van rode gordijnen, een
oude man, een scharrelaar, een zwerver. Indrukwekkend, scheip. Je ziet de
invloed van magisch-realisten en er is in dat vroegere werk een zekere nei
ging tot een zeker gedempt surrealisme, in het landschap en de dreigende
luchten, in de gesloten geheimzinnigheid van de figuren. Die trek is tot in
het huidige werk aanwezig. Nu door het opbouwen van een beeld, door
de uitvergroting van de details, door de precieze schildering, gaat er een
geheimzinnige, bijna magische kracht van uit. Door wat hij nu noemt de
verdichting. En passant spreken we over het belang van titels. 'Over de titels
heb ik vaak dubbele gevoelens. Aan de ene kant stuur je de kijker een rich
ting op, aan de andere kant zou ik liever nummers geven. Een titel als
"Landschap" vind ik niet goed, zonder titels kan het ook niet. Je maakt het
bespreekbaar door het object met een titel te onderscheiden. Maar ik veran
der ze soms.
52
