Het luisterende oor van Kees Slager 'Ik ben journalist en dat blijf ik' Zonder twijfel is hij de bekendste journalist van Zeeland: Kees Slager. Een lange loopbaan bij kranten, een carrière als actievoerder, geprezen werker bij de radio, bedenker en presentator van programma's van over geschiedenis. Gelauwerd Om zijn interesse voor mensen en hun geschiedenis te kunnen vast leggen, zocht hij zijn toevlucht in het genre van de oral history. Liet mensen praten over hun leven, luisterde en schreef hun verhalen op. Vele boeken heeft hij op zijn naam, een onbekend aantal artikelen, honderden reportages. Ondertussen legde hij in een uiterst verzorgde stijl zonder kapsones belangrijke onderwerpen uit de Zeeuwse sociaal- economische geschiedenis vast. Een gesprek aan de Oosterschelde. Hij is druk bezig met de verbouwing van zijn huis en zijn boek over de Zeeuwse geschiedenis staat op uitkomen. Geen geschikt moment om te praten. Koffie, een rode kat, in het voormalige stoomgemaal achter de zeedijk bij Poortvliet op zijn geliefde Tholen. Het gemaal is zijn werkkamer, uitzicht over de Thoolse vlakte. Dit moet het paradijs zijn. Twintig meter verderop de voormalige dienstwoning van de machinist, scheefgezakt. Dat moet zijn huis worden. Boeken, twee banken tegenover elkaar, een taperecorder op zijn werktafel, tamelijk ordelijk wordt er met de ruimte gewoekerd. Een portret over mij? Moet dat? Nee, eigenlijk niet, maar.nou ja. laten we maar eens kijken, reageert hij. Aardig. Hij kan luisteren, dat valt al direct op. Het is heel begrijpelijk dat hij mensen aan het vertellen krijgt. Hij is nieuwsgierig en geïnteresseerd. Als je iets wilt zeggen, luistert hij onmiddellijk en geconcentreerd. Zo zal het elke keer zijn als we praten. Een en al oor. Gretig, innemend. Weken later, een schitterende morgen in april. Tholen ontbot, het huis is in de afbouwfase. Hij vliegt nog steeds heen en weer, moet af en toe het gesprek onderbreken om de aannemer te woord te staan, de tegelzetter te plannen, verontschuldigt zich minzaam. Onze gesprekken in standaardtaal

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2005 | | pagina 83