ss Slager namens het
feam van VPRO's Het
tor terug als winnaar
an de zilveren Reiss-
microfoon in het
Jden Jan Blokker met
ie Nipkowschrijf (voor
Diogenes) (1990).
steeds maar weer tegen dezelfde dingen
aanlooptdan moet je uiteindelijk toch ook
tegen een rode lijn, hun waarheid, aanlopen.
Ik zeg niet de waarheid, maar zoals zij - een
bepaalde groep - het hebben ervaren. Ik ben
eigenlijk voor historici ook bezig geweest om
bronnen te verzamelen nu die mensen nog
leven. Ik heb wel eens gezegd: "Wie klopt
er eerst aan: Magere Hein of Kees Slager?"
Aan de basis ligt natuurlijk een interesse
voor mensen, dat is een basisvoorwaarde
voor een journalist. Wie dat vak wil beoefenen, moet in ieder geval dat
hebben.
Met de VPRO hebben we sinds de jaren tachtig wekelijks mensen hun ver
halen laten vertellen. Dat is niet niks. In 1984 begonnen we met Volg het
spoor terug, later, sinds 1992, op zondag OVT.
'Hoe ik terugkijk op de Oosterschelde-besUssing? Poeh, we waren in zekere
zin wel blij maar we mochten niet blij zijn, omdat we niet kregen wat we
vroegen: een open Oosterschelde. We kregen een doorlaatbare dam.
Vissers
Dit boek gaat niet alleen over de mannen. Ook de vrouwen vertellen
hun verhaal; over het werken in loodsen en oesterputten, over het leu
ren met zware manden vis, over al die eenzame uren alleen thuis met
de kinderen, terwijl de mannen rondzwerven op een soms stormachtige
zee. En over de paar guldens die ze aan het einde van de week in de
hand gedrukt krijgen.
Als er één ding uit hun verhalen naar voren komt, dan is het wel de
schrijnende armoede, waarin de meesten - tot de Tweede Wereldoor
log - moeten leven. Maar, anders dan bijvoorbeeld de landarbeiders,
zijn ze voor hun inkomsten niet afhankelijk van een baas.
De meeste vissers zijn zelfstandig en hebben alleen te maken met wat
er gevangen wordt en vervolgens met de wet van vraag en aanbod.
Ook de meeste visserknechts zijn voor hun loon afhankelijk van dezelf
de factoren, omdat zij een vast deel van de besomming verdienen.
Hoewel de armoede steeds weer opduikt in hun verhalen, is dit boek
geen aanklacht geworden. Daarvoor hebben de vissers teveel genoten
van hun vak én van hun vrijheid.
Uit: Vissers verheden over hun leven in de delta (1990) -
fragment voorwoord.
