In 1977 kwam koningin Juliana op bezoek en Leo mocht als modelleerling zijn handvaardigheid demonstreren. Met handenarbeid had hij op een houten plank spijkertjes geslagen die de vorm hadden van een zeilboot. Langs die spijkers legde hij een wit nylonkoordje dat het zeilschip vorm gaf. Een arbeidsintensief werkje en een goede training voor de handspieren. Leo, een voorbeeldig leerling? Neen, zegt hij. Een voorbeeld: 'Ik leverde een artikel in voor een jubileumuitgave ter ere van het 75-jarig bestaan van Zonneveld waaraan het Zeeuws Tijdschrift aandacht besteedde. Het was kritisch en het werd geweigerd door de leraren.' Met ondeu gende ogen: 'Daar maakte ik geen halszaak van en ik stuurde het naar de PZC, waarop publicatie volgde.' Op zaterdag 13 oktober 1984 werd het artikel over de grootte van één pagina afgedrukt. In het laatste jaar op de MAVO liep Leo stage bij het Administratief Diensten centrum dat hem enige tijd later detacheerde bij de afdeling Drukwerken van de PZEM. Via het ADZ werd Leo acht jaar lang uitgeleend aan de PZEM om in 1988 in vaste dienst te treden. Hij werkt er nog steeds, nu op de Tekenkamer. Leo was Leo Vos, 30 jaar later, met zijn werkstuk dat hij aan de Koningin toonde. blij weg te zijn bij het ADZ, hij wilde niet het stempel 'gehandicapt' opgedrukt hebben. Zijn vaste dienstverband is een succes. Hij is geworteld in de huidige DELTA-gemeenschap. Hij is al jaren penningmeester van de DELTA-personeelsver- eniging die vijftienhonderd leden telt. Daarnaast is hij onder meer secretaris van GroenLinks en lid van de steunfractie PvdA/Groen Links in de gemeente Veere. Elke dag rijdt hij naar zijn werk in Goes in een aangepaste Fiat. 'Die wagen is mijn vrijheid. Hij brengt mij naar de plaats van bestemming of bijvoorbeeld naar een theatervoorstelling. Ik ben een geweldige fan van Youp van 't Hek. Zijn cynische en vlijmscherpe humor spreekt me aan. Dat inspireert me. Die wagen maakt voor mij een sociaal leven mogelijk.' Helaas wordt zijn leefpatroon bedreigd. Door zijn handicap is een van zijn heupen overbelast. Er is een operatie in Rotterdam geadviseerd. Een kunstheup zou de pijn verminderen maar maakt hem mogelijk minder ambulant. Hij zal dan naar een aangepaste woning moeten uitkijken met verstrekkende gevolgen.'Ik heb de operatie afgezegd, ik maak duidelijk een keuze voor mijn vrijheid. Vrijheid is het belangrijkste voor mij, daar heb ik pijn voor over. Ik wil eigenlijk nog zoveel rei-

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeelandboek / Zeeuws jaarboek | 2006 | | pagina 146