Hoe hijht hij naar de huidige maatschappij?
Den Boer: 'Ik heb altijd interesse gehad in het vraagstuk van de mens in de orga
nisatie oftewel personeel en arbeid. Het besturen, de grote lijnen en de externe
relaties hebben mijn interesse. Zij geven mijn taak vorm. Ik ben meer navigator dan
iemand met oog voor detail. Ik ben een bedrijvenman met een zakelijke benade
ring. Wellicht heeft mijn sterrenbeeld Steenbok hiermee te maken. Doorgaans zijn
Steenbokken rationeel ingesteld.'
Vragen uit de maatschappij koppelen naar het vakgebied, de actualiteit volgen
en hierop anticiperen, passen in de strategie van Den Boer. Dat zijn voor hem de
bouwstenen. Bouwprocessen om nieuwe diensten en producten binnen te halen,
lopen als rode draad door zijn loopbaan. Een gezond financieel beleid en het
handhaven van werkgelegenheid werd daarbij nooit uit het oog verloten. Vaak
lukte het hem tegen de stroom in nieuwe voorzieningen op te zetten. Paul den
Boer: 'Ik mag zeggen dat ik hier redelijk in geslaagd ben.'
Paul den Boer, zoon van een KVP-politicus, werd eind december 1944 in Goes
geboren. Zijn jeugd bracht hij door in Sas van Gent, waar zijn vader van 1947 tot
1970 burgemeester was.
Een gelukkige jeugd: fietsen in colonnes van Sas van Gent naar de HBS in Hulst.
De Verkennerij, het schooltoneel, dansen bij de Neger in Terneuzen en feesten in
de Glasfabriek gaven zijn jeugd kleur. In Vlissingen volgde hij de Zeevaartschool
om daarna als stuurman bij de Koninklijke Pakketvaartmaatschappij te gaan varen.
Met zijn theoretisch tweede rang stapte hij over naar de Marineluchtvaartdienst.
Als navigator keek hij vanuit het luchtruim naar een wereld die er klein en over
zichtelijk uitzag.
De maatschappij verandert en verhardt. Individualisering alom. Mensen met een
beperking dreigen de dupe te worden. Daar krijgt de RGZ dagelijks mee te ma
ken.
Den Boer hierover: 'Ik kan je zeggen dat als je in de bloei van je leven een beroerte
krijgt, je leven op zijn kop wordt gezet. Je leeft hier bij RGZ onder één dak, je leeft
in feite binnen de kliniek in een commune. Daar horen huisregels bij en een instel
ling van het personeel dat vraaggericht werkt.
Ik ben niet voor een beleid om alles af te sluiten. De twee revalidatiecentra in Goes
en die in Terneuzen zijn publiek domein. Ik probeer alles zo open mogelijk te hou
den en te doen. Ik wil geen grote hekken rond de gebouwen plaatsen. Dat past
niet bij de doelstelling om mensen op te vangen en te helpen.'
Den Boer ziet een kentering in de mentaliteit. 'Ik denk in golfbewegingen. Ik zie
het sociale gebeuren weer terugkomen.' De sociale gedachte 'Helpt elkaar en
draagt elkanders lasten', zal opnieuw terrein winnen, klinkt het uit de mond van
iemand die zichzelf links-liberaal noemt.
