Doehe Roos
ZL
Het admiralengeslacht Evertsen
Doeke Roos
'Twee eeuwen
varen en vechten',
proefschrift Doeke
Roos, 2003.
Na twee lange ochtenden gezellig praten in de comfortabele kamer van zijn Vlis-
singse woning over zijn leven als zeeman, loods en historicus, komt het eruit als
een hartenkreet. Nee, hij slaat er niet bij met de vuist op de tafel, want zo is Doeke
Roos niet, maar zijn tekst is er niet minder scherp en uitdagend om:
'Weetje wat me dwars zit? Dat ik de echte Zeeuw zo weinig tegen kom. Als ik dat
vergelijk met Friesland: daar heerst het Fryslan boppe-gevoel, maar dat proef ik
hier zo zelden. Als je toch leest over de Zeeuwse bestuurders die tegenwoordig in
Middelburg vergaderen en je vergelijkt dat met de Staten van Zeeland in de Gou
den Eeuw! Dat waren jongens die zich opstelden als "wij Zeeuwen" en die zich
absoluut de les niet lieten lezen door de Hollanders. Maar daar is vandaag toch
niets meer van over. Ze laten zich door Den Haag tot een slap "voor wat hoort
wat"-gedrag degraderen. Dat is voor mij zo'n ergernis. Dat er geen echt Zeeuws
bewustzijn is, dat ze er niet trots op zijn dat ze Zeeuw zijn. Terwijl de geschiedenis
hen alle reden geeft om het wél te zijn.'
