Logboek
geven alsof we voor een wel heel mooi en bijzonder eiland langs varen. Op het
laatste traject wordt de Vrouwe Suzanna met ruime wind langs Vlissingen gezeild.
We bevinden ons nu op de Westerschelde met inmiddels opkomend water. De
zuidwestenwind, samen met de vloed, zorgt voor lange golven. Voor de ingang
van Vlissingen is een beetje te merken hoe goed de overhangende spiegel het
doet. De golven lopen van achteren in op de spiegel, maar het schip blijft keurig
op koers en ook de roerganger hoeft niet veel te doen. Even later draait het schip
de voorhaven van Vlissingen binnen, richting de sluizen. We concluderen dat een
zeilkotter een bewegelijk schip is, maar wel comfortabel. Het rustige zeegedrag en
de goede bestuurbaarheid geeft een vertrouwd gevoel.
De Vrouwe Suzanna loopt in 1929 van stapel in Zeebrugge. Gestart als de H 5
van L. Savets te Heist gaat het schip op 19-9-1930 over naar Marinus van Belzen
uit Arnemuiden. De Vrouwe Suzanna is vernoemd naar mevrouw Suzanna van
Belzen, de vrouw van de schipper, die als bijnaam 'Suus Maneschijn' had, omdat
ze zo mooi was. Op 19 april 1943 wordt het schip gevorderd door de Duitse Wehr-
macht en vaart het als D.62.K in Kiel bij de 'Nebeltragergruppe der 2e Marineab-
teilung'. Aan het eind van de oorlog ligt ze afgezonken in Kiel. Ze wordt gelicht
en in Delfzijl op 3-8-1946 teruggegeven aan Marinus van Belzen. Op 12-3-1950
formeel verkocht aan Jan van den Heuvel in Breskens. Dat doet hij om aan zijn
aankoopplicht te voldoen en zo de schadevergoeding voor zijn tijdens de oorlog
verloren gegane schip te kunnen incasseren. Al snel wordt het doorverkocht aan
zijn schoonzoons Jannis de Koster, Jaap Pleite en Piet de Baare. Vanaf 27-11-1950
vaart het schip als BR 38 onder de naam 'NEJO', genoemd naar twee echtgenotes,
Neeltje en Johanna. Vanaf 1959 gaat het schip verder als charterschip/woonschip
richting Amsterdam. Hierover doen wilde verhalen de ronde. De nieuwe eigenaar
zou het betaalde geld voor het schip weer teruggestolen hebben en kwam daar
voor in het gevang, volgens de 85-jarige oud-schipper De Koster uit Breskens. Dit
verhaal sluit in ieder geval aan bij dat van Sam Kaptein uit Edam. Die kocht het
schip via een handelaar in Enkhuizen van de eigenaar die in de gevangenis zat. In
Edam wordt vanaf 1972 het schip volledig gerenoveerd door Sam Kaptein. Nadien
is er continu op gewoond, mee gereisd en licht mee gecharterd. De afgelopen
acht jaar door de auteur van dit artikel.
