UJel de beste maar niet de grootste
Straks zit hij ook tien jaar in het bedrijf. Die continuïteit is beter dan om de paar
jaar weer een andere manager die weer een netwerk en kennis moet opbouwen.
En Leen is een échte netwerker, hij heeft een gigantisch netwerk en zorgt inder
daad dat hij precies de goeie mensen kent. Leen is zoals de meeste mensen ijdel
en hij is enorm gedréven. Hij zegt zelf: "Ik ben nogal een vechter". Daar komen
heel veel goeie dingen uit voort. Maar soms loopt hij zichzelf voorbij. Het is heel
goed dat hij een team vormt met Cees en met Cor Vermeer. Cees luistert, laat zijn
vader uitpraten en komt dan met z'n mening die vaak wat afstandelijker is. Cor is
ook een zwaargewicht, hij was projectmanager van de berging van de Koerskvoor
Smit. Hij speelt een hele goeie rol in de driehoek. Cor is geen familie en dat ver
hoogt de zakelijkheid. En, wat heel belangrijk is, alle drie respecteren ze elkaar.'
Noordhoek op
Antarctica (1992).
Foto John Coosen.
Zijn er toekomstplannen? Wil Noordhoek bijvoorbeeld heel groot worden?
Leen: 'We zijn erg gericht op kwaliteit en continuïteit. Dus we willen wel de beste
maar niet de grootste worden. Ik ben nu 59 en ben zachtjesaan bezig om elke keer
een stapje terug te doen. Het is dat we in 2001 die tegenvaller hadden anders had
ik me al verder teruggetrokken. Want ik vind dat een bedrijf geen ouwe baas moet
hebben. Maar ik voel me nog zo enorm betrokken.'
