Biologische Bruidenteelt
van het dagelijks bestuur van het Zeeuws Coördinatieorgaan, de voorloper van
de de Zeeuwse Milieufederatie (ZMF). In het algemeen bestuur van de Stichting
Zeeuws Landschap had Jan eveneens jarenlang zitting.
Als biologische boer heeft Jan heel wat mensen over de vloer gehad om ze te laten
zien hoe hij dat deed. Uit heel de wereld kwamen ze kijken. Uit Japan, Zuid-Ame-
rika, Azië, Afrika, veel landen van Europa. Behalve biologische tarwe, korrelmaïs,
aardappelen, suikerbieten, zeg maar de traditionele landbouwproducten heeft Jan
de Zwart zich ook beziggehouden met de kruidenteelt. Hij is ermee begonnen,
samen met een vriend, de landbouwkundig ingenieur Ronald te Winkel, die een
hofje bij Zaamslag had gekocht om daar kruiden te telen. Ze kregen contact met
een onderwijzer in Amsterdam, wiens vrouw een bloemenwinkeltje dreef en die
in kruiden wilden gaan handelen. Ronald had zes hectare, maar Jan bijna tien keer
zoveel. Veel te veel om alleen maar kruiden op te verbouwen, dus bleven bij Jan
ook de akkerbouwproducten op het teeltplan staan. De kruidenteelt liep overi
gens heel goed. Ze bezorgden Jan een groot deel van zijn inkomsten. Hij téélde
niet alleen kruiden, hij had ook een hele zelfgebouwde machinelijn staan om ze
te drogen, te schonen, te verpakken tot kant-en-klaarproduct. Medicinale kruiden
en keukenkruiden. In verband met de voedselveiligheid werden de eisen steeds
strenger. Zo mochten er geen kruiden worden verbouwd en ook niet verpakt op
een afstand binnen tweehonderd meter van een doorgaande weg vanwege de
vervuiling die het autoverkeer kan opleveren. Dus toen de rondweg kwam was
het gedaan. Omdat ook de boerderij annex verwerkingsruimte binnen die twee
honderd meter lag moest Jan verkassen, maar het heeft nog heel wat ambtelijke
voeten in aarde gehad voor de boerderijverplaatsing naar Marolleput kon worden
gerealiseerd. Nog maar te zwijgen van de bezwaarprocedures van een buurman
daar, een Belg die er zijn recreatiewoning heeft.
