Thijs Kramer
Ontpolderingsdossier
akkerbouwgronden ter wereld. Die moet je juist niet opofferen aan de natuur. Je
moet wel nieuwe natuur maken, maar niet op goede landbouwgronden. Dat zegt
iemand die ook voorzitter is van de Vereniging Natuurmonumenten. Eugène is het
volstrekt eens met zijn oudere broer.
Wie het daar ook mee eens is, dat is Thijs Kramer. Thijs Kramer? Dat is toch die
man van de natuurbescherming, de man van de bezwaarschriften en Raad van
State-procedures tegen uitbreidende recreatie, die de boeren in het harnas joeg
toen hij in het natte najaar van 1998 ziedend was over de sluiting van de storm
vloedkering om overtollig regenwater uit de polders te kunnen afvoeren met als
gevolg de PZC-krantenkop: 'Boeren praten niet meer met ZMF'? Ja, het is die Thijs
Kramer, maar het beeld moet worden genuanceerd. 'Je moet soms als vertegen-
Thijs Kramer.
Foto Mechteld
Jansen.
woordiger van een deelbelang een standpunt naar buiten brengen. Daar word
je dan mee vereenzelvigd', zegt hij. Toen moest hij als woordvoerder van de ZMF
(Zeeuwse Milieu Federatie) een conflicterend standpunt naar buiten brengen. Als
het erop aankomt is hij echter meer een bruggenbouwer, zoekt compromissen,
kijkt naar waar belangen gedeeld kunnen worden. Hij is nu als Gedeputeerde
voorzitter van de Gebiedscommissie 'Natuurlijk Vitaal' en voordat hij dat was zat
hij er namens de natuurbescherming in. Hij heeft onder andere Natuur en Land
schap in zijn portefeuille, en ook Landinrichting.
Thijs Kramer is ook de man in het brandpunt van de ontpolderingsdiscussie in
2006. We komen er niet onderuit er iets over te zeggen, want de kranten ston
den er vol van. De door minister Veerman in het kader van de verdieping van de
Westerschelde afgedwongen ontpoldering van zeshonderd hectare Zeeuws land
