Commissaris van de Honingin
Bij Delta
Wie op internet naar de naam Luteijn zoekt, komt steevast zijn belangrijke rol bij de val
van Kabinet Lubbers 2 tegen. "Dat klopt. Het ging er vooral om dat de VVD verdeeld
was. Ik heb toen een breuk geforceerd, wat me natuurlijk niet door iedereen, met
name niet door Ed Nijpels, Neelie Kroes en ook Ruud Lubbers in dank is afgenomen."
David Luteijn haalt zijn schouders op. "Ik ben niet iemand die het conflict zoekt, alleen
wanneer het nodig is. Dat is ook de kern van succes hebben. Je moet mensen altijd
in hun waarde laten. Ik ben gericht op het resultaat en waar het kan, probeer ik de
mensen zelf dat resultaat te laten neerzetten. Grote woorden werken niet."
Hij heeft naar zijn eigen gevoel geen echte vijanden. "Misschien zijn er wel mensen
die de pest aan me hebben, want ik heb af en toe ook besluiten moeten nemen die
niet voor iedereen plezierig waren. Mijn vrienden komen niet uit de sfeer van de
functies die ik heb vervuld."
Na de val van Lubbers-2 hielp Luteijn Frits Bolkestein in het zadel als fractievoorzitter
van de VVD in de Tweede Kamer en hij bleef hem steunen, ondanks pogingen van
Hans Wiegel om dat te voorkomen. Ook bij de formatie van het daaropvolgende kabi
net Lubbers was Luteijn nauw betrokken, maar hij liet weer weten geen ministerspost
te ambiëren.
David Luteijn had een veel leukere klus, vond hij zelf, in het weer op poten zetten van
de failliete Heidemaatschappij. "Ik heb aan de basis gestaan van de vorming van Ar-
cadis, in de Raad van Commissarissen en sinds 1990 als voorzitter. Dat was ontzettend
leuk om te doen. Het bedrijf heeft een enorme vlucht genomen en ook internationaal
ging het geweldig goed."
In 1995 stapte David Luteijn uit de actieve politiek en ambieerde hij geen nieu
we periode meer in de Eerste Kamer. Hij werd associé bij Boer en Croon. Zowel via
dit bureau als direct deed hij opdrachten voor bedrijfsleven en overheid. Zo was hij
ook zeven maanden Commissaris van de Koningin in Zuid-Holland, nadat mevrouw
Leemhuis-Stout moest aftreden vanwege de zogeheten Ceteco-affaire. De provincie
werd ervan beschuldigd met zeer grote geldbedragen te hebben gehandeld.
"Toen Bram Peper (destijds Minister van Binnenlandse Zaken) mij belde, zeiden Ank
en ik tegen elkaar: 'Dat is nog eens een mooie uitdaging'. En dat was het zeker. Ik
kwam bij de provincie binnen bij een ambtenarenkorps in een enorme downstem
ming. Gedeputeerde Staten zaten in een glazen huis; er heerste bovendien een sterke
hiërarchie. Ik ben maar eens simpel begonnen met naar de mensen toe te gaan en
ze niet op mijn eigen kantoor te 'bestellen'. Nou, dat was al een hele verandering. Je
hoorde gonzen dat de nieuwe CdK door de gangen liep. Ik moest de mensen opnieuw
motiveren. Daar ging het om: om de mensen in zo'n organisatie."
In 2002 werd David Luteijn gevraagd als lid van de Raad van Commissarissen
van Delta, het 'multi utility' bedrijf in Middelburg. Hij kon op dat moment niet be
vroeden dat hij bijna vier jaar zou blijven, niet als commissaris, maar als algemeen
directeur.