Een ziuahhe kustschakel, Zuidwest-liialcheren
ook veel aanzandingslocaties leveren bezwaren op. Dat kunnen ecologische bezwaren
zijn, maar veel gemeenten verzetten zich tegen aanzanding bij bestaande boulevards
en havens en willen hun toeristische kustproduct in stand houden.
Een nog groter bezwaar laten de grote zeehavens horen, die slechts geïnteresseerd
zijn in vrije doorgang vanuit zee naar de haven. In de ontwerpen van Haak en Boor-
sma zijn de havens van Antwerpen, Rotterdam en Amsterdam ongehinderd vanuit de
Noordzee bereikbaar. Maar ook in het gerealiseerde Deltaplan, dat was gebaseerd op
een gesloten kustlijn, bleef de Westerschelde open. De zeehaven van Antwerpen moet
vrij bereikbaar zijn en iedere vorm van afsluiting van het Westerschelde-estuarium is,
mede op grond van historisch sentiment, onbespreekbaar. Werken aan veiligheid en
in stand houden van diep vaarwater kunnen met elkaar in strijd zijn.
Figuur 6: De kust van Zuidwest- Figuur 7: Scenario 1: landinwaarts
Walcheren anno 2000. verbreding van het kustfundament.
Aan de monding van de Westerschelde vormt het kustvak Zoutelande-Westka-
pelle één van de zogenaamde zwakke schakels langs de Nederlandse kust. Zoutelan-
de, ooit een veilige nederzetting achter de duinen, is door de natuurlijke kustmigratie
direct aan zee komen te liggen (figuur 6), en zonder ingrijpen gaat die kustmigratie
voort. Versterking van de zeewering is nodig om veiligheidsrisico's te vermijden; dat
kan op verschillende manieren.
In de eerste plaats door verbreding van het kustfundament. Er zijn twee scenario's
denkbaar om dat te realiseren.9 Het eerste scenario (figuur 7) is gebaseerd op land
inwaartse verbreding van het kustfundament. In feite betekent dit toegeven aan de
