Op 4 februari 1664 huwde Willem Adriaan I graaf van Nassau Odijk, kleinzoon van
prins Maurits van Oranje Nassau en één van de gunstelingen van de koning-stad
houder Willem III, vrouwe Elisabeth van der Nisse, erfdochter van Nisse, Driewegen,
Ovezand en Heinkenszand, dochter van de zeer rijke burgemeester van de stede van
Ter Goes.
Willem Adriaan, in Frankrijk en de Nederlanden achtervolgd wegens torenhoge speel
schulden en bedrieglijke oplichting, voerde als representant van de Eerste Edele (Wil
lem III) in Zeeland een op snel geldelijk gewin gericht schrikbewind. Zijn optreden
bracht afschuw teweeg in het gewest, dat zich na het overlijden van Willem III (1702)
afkeerde van zowel Nassau als van Oranje. De losbandige Willem Adriaan, sedert
1670 heer van Cortgene, overleed in 1705. Zijn zonen verkochten ter gedeeltelijke
delging van de schulden de Bevelandse bezittingen van hun moeder, waaronder het
Slot Barbestein te Heinkenszand.
Willem Adriaan was, anderzijds, een succesvol di
plomaat en een man van cultuur. Hij bewoonde
lange tijd het Nassaupaleis aan het Plein te Den
Haag (thans Nieuwe of Littéraire Sociëteit De Wit
te) en de ridderhofstad Blikkenburg in Utrecht. Op
zijn aangeven werden de nieuwe Statenzaal en de
7/weszaal aan het Binnenhof gebouwd. Voor zich
zelf liet hij (deels met Zeeuwse duiten, deels on
betaald) in grootse stijl het markante Slot te Zeist
verrijzen.
De Zwake was oudtijds een diep en druk beva
ren zeearm die de Honte (of Westerschelde) met
Schenge en Sloe verbond. In het volksgeloof was
het een zowel heilige als behekste stroom, waar
rampen elkaar opvolgden. Eeuwen lang werden
de doden aan beiden kanten - het Land van Baarland en dat van Oydkenskerke - eerst
heen en weer over de Zwake gevaren, ter bezwering van de nikwillige watergeest.
Na verschillende inpolderingen en herhaalde overstromingen bleven uiteindelijk de
huidige Zwaakse Weel bij Kwadendamme en het achterliggende, vele hectares grote,
moerasgebied over. Het is een hoog geklasseerd natuurmonument.
Op het gerijpte slib van de oever beschikte de uit de Périgord afkomstige familie De
Perponcher Sedlnitzky, door parentage aan het Bevelandse geslacht Van Watervliet,
over het nog bestaande hof Kwistenburg. In de twintigste eeuw ging het bezit over
op, onder anderen, de familie Baert van Waarde.
In Naujan-le-Postiac, beneden Bordeaux, is nog immer het Chateau de Perponcher
(Bel Air) te bezichtigen. Het is een wijnkasteel, beheerd door G.F.A. baron de Perpon
cher. De Nederlandse grafelijke tak van de familie leeft voort in Duitsland.
