Het nieuwe Bouwen
De momenten in de geschiedenis dat het doel onomstreden was en de techniek en
het materiaal het meest adequaat werden toegepast, zijn de hoogtepunten in de
historie van de bouwkunst.
Een merkwaardige gehechtheid van de mens aan bekende en gekende vormen ma
ken dat hij bestaande en vertrouwde vormen steeds herhaalt. Deze herhaling leidt tot
traditie, en het na-ijlen in vorm manifesteert zich als stijl
In de negentiende eeuw werd beton ontdekt en vanaf het begin van de twintigste
werd dit steeds meer toegepast.
In de loop van de vorige eeuw werden kunststoffen ontdekt en ook die vonden hun
weg als bouwmateriaal met ongekende mogelijkheden. Beton werd gewapend beton
en later voorgespannen beton. De glasproductie en -toepassing verruimde zich en
Eiffeltoren in opbouw.
de beperkingen van hout werden opgeheven door de introductie van verlijmd hout.
Hierdoor begrijpt men dat bouwstijlen die gebonden waren aan bepaalde materia
len en bepaalde bouwmethoden, achterhaald raken en dat de nieuwe materialen en
technieken nieuwe vormen genereren.
Zo werd na de misère van de bouw tijdens de overgang van de negentiende
naar de twintigste eeuw het Nieuwe Bouwen een overtuigende uiting van toepassing
van nieuwe materialen en ontwikkelde techniek. Dit overigens na pogingen om de
versufte bouwkunst nieuw leven in te blazen met de Art Nouveau - ook wel Nieuwe
Stijl of Jugendstil.