De openbare ruimte van de Zeeuuuse dorpen
ZL
Enplosieve groei van de dorpen
Jan Willem Bosch
Tot na de Tweede Wereldoorlog hebben veel Zeeuwse dorpen hun oorspron
kelijke opbouw en identiteit weten te bewaren. Vrijwel zonder uitzondering zijn de
dorpen als gevolg van de 'babyboom' in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw
in een hoog tempo gegroeid. Deze snelle groei ging vaak ten koste van karakteristieke
eigenschappen van het dorp.
Oorspronkelijk waren dorp en landschap met elkaar verbonden. Landschappelijke
structuren vormen veelal de basis waarop het dorp is gebouwd. Altijd was er wel
ergens zicht vanuit het dorp op het landschap. Hierdoor was er sprake van een hechte
relatie tussen dorp en landschap. Door de dorpsuitbreidingen is deze relatie veel min
der geworden en in veel gevallen zelfs geheel verloren gegaan. Niet alleen landschap
pelijke kwaliteiten zijn door de dorpsuitbreidingen verloren gegaan, ook het dorp
heeft hierdoor aan identiteit ingeboet.
Linkerpagina: Overzicht van de groei van een Watchers dorp, Serooskerke, van 1912
tot 2007, In bijna een eeuw is het dorp, dat in 1912 wat betreft zijn structuur nog
middeleeuwse kenmerken had, veranderd in een klomp huizen. Opvallend is dat rond
1962 nog nauwelijks sprake was van geconcentreerde dorpsuitbreiding; deze kwam
pas in de jaren zeventig van de vorige eeuw in een stroomversnelling.
