flieuuu bloed voor de groenblauwe oase
Er wordt in Zeeland veel gesproken over de tegenstelling tussen de groenblau
we oase en het haven- en industriegebied. Ze zouden elkaar in de weg staan en er
zou een keuze gemaakt moet worden tussen de twee. De vraag is waar die keuze
gemaakt moet of kan worden. Geografisch gezien gaat het om gescheiden gebieden.
Er is een gebied aan het diepe vaarwater van de Westerschelde, waar de Zeeuwse
economie heel belangrijke toegevoegde waarde en daarmee rijkdom kan genereren.
Het verdiende geld kan ten dele aangewend worden voor investeringen in de groen
blauwe oase. Enerzijds zullen dat particuliere investeerders zijn, die er bijvoorbeeld
een eigen landgoed zullen aanleggen. Anderzijds levert de haven ook inkomsten voor
de overheden op middels belastingen en heffingen, mogelijk ook uit dividenduitke
ringen na de verzelfstandiging van Zeeland Seaports, waarbij naar verwachting toch
zeker ook de Provincie Zeeland aandeelhouder zal zijn. In elk geval biedt een bloei
ende haven ook de overheid ruimte om in de groenblauwe oase te investeren, in
bijvoorbeeld infrastructuur en in landschapsbouw. In de toekomstvisie voor Walcheren
die beschreven staat in de kortgeleden gepubliceerde Landschapsatlas van Walcheren,
wordt zelfs voorzien in een transformatie van de Quarlespolder en de Jacobspolder tot
logistiek zeehavengebied. Daarbij is er een expliciete koppeling gelegd tussen land
schapsontwikkeling enerzijds en investeringen anderzijds. In de achttiende eeuw was
Walcheren een 'Tuin van Zeeland' met meer dan 110 buitenplaatsen. Het gaf Walche
ren de allure van de Gooi- en Vechtstreek. In tijden van welvaart en economische bloei
ging het goed met het landschap, in tijden van neergang kwam het tot verval. Een
zeehavengebied tot aan de Sloedam zou Walcheren niet alleen een meer herkenbare
identiteit kunnen geven, maar ook kunnen leiden tot bovengenoemde investeringen.
Niet alleen Walcheren, maar geheel Zeeland zal er van kunnen profiteren.
Toegevoegde waarde genereren is hier een sleutelwoord: een kwestie van het creëren
van hoogwaardige werkgelegenheid. Het duidelijkst komt die naar voren in de pro
ductiebedrijven, waarvan Dow de grootste is. Er komen tonnen aan goederen binnen
en er wordt enorm veel waarde toegevoegd. Gezien de wereldwijde herschikking van
de productie - waarbij Nederland en West-Europa meer gezien worden als consump-
tielanden en minder als productielanden - zullen we het in de havens steeds meer
moeten hebben van slimme logistieke systemen, waarbij dienstverlening en automati
sering belangrijk zijn. Engelhardt: "Logistieke dokters hebben we nodig". En daarmee
zijn we terug aan het begin, de metafoor van een kloppend hart en aorta's die gedot
terd zijn. Het is te hopen dat bestuurlijke slagkracht en die van de global players hand
in hand gaan om door een verdere ontwikkeling van de havenactiviteiten inkomsten
te genereren. Daarmee kan ook de groenblauwe oase 'vers bloed' krijgen voor een
rijke toekomst
Luchtfoto aanvang: Ton Stanowicki.
Foto pag. 8: Wouter Apner.
Foto's pag. 10, 11 en 12: Peter Verdurmen.
Foto's pag. 14 en 15: Arnold Parre.
Foto rechts en volgende pagina: Anne Breel
Luchtfoto afsluiter: Kees Bos
