Enplosieve groei van het magenparh
De groei van de welvaart leidde niet alleen tot een groei van de bevolking, maar
ook tot een aanzienlijke groei van het wagenpark. Aanvankelijk werd alles in het werk
gesteld om de plaats van de auto in de openbare ruimte te faciliteren. Op grote schaal
werden - vaak ten koste van beplanting en andere dorpse kwaliteiten - wegen ver
breed, parkeerplaatsen aangelegd en ingrepen in de stedenbouwkundige structuur
doorgevoerd. De 'heilige koe' had overal voorrang, totdat we ontdekten dat de auto te
veel ruimte had gekregen. De smalle dorpse wegen waren omgevormd tot racebanen,
waardoor de automobilist zich kon gedragen als een snelheidsduivel. De roep om meer
verkeersveiligheid in de dorpen leidde opnieuw tot een grote reeks aanpassingen aan
de inrichting van de ruimte. De verkeersdrempel werd geïntroduceerd, maar ook van
de 'asverlegging' verwachtte men veel. Soms deed ook de plantenbak wonderen!
Een mooi voorbeeld van een historische openbare ruimte: Serooskerke Walcheren.
Als er specifiek naar deze foto gekeken wordt, valt een aantal dingen op:
De wanden van de gebouwen vormen een harde begrenzing van de ruimte,
mede door het ontbreken van voortuinen.
Het onderscheid tussen rijbaan en overige ruimte is subtiel, het wordt slechts
aangegeven door middel van een ander bestratingsverband. Hiermee vormt de
rijweg een neutraal onderdeel van de ruimte.
Onregelmatige laanbomen en een karakteristieke solitaire boom maken promi
nent deel uit van het straatbeeld en geven maat, schaal en sfeer.
