Rolstoel
ren, de prettige geur van echte materialen, de grote deuren die naar de Nieuwstraat
openslaan...
Hier zijn steeds weer spectaculaire tentoonstellingen te zien, die de ruimten een vol
komen ander aanzien geven. Wilbert Weber, de directeur van het Zeeuws Maritiem
MuZEEum, merkt over die gedaantewisseling op: "Het gevoel dat er elk seizoen iets
compleet anders gebeurt, wordt versterkt doordat we met wisselende vormgevers en
tentoonstellingmakers werken. Het werken met gastconservatoren heeft als voordeel
dat met iedereen die voor de eerste maal in het MuZEEum komt,nieuwe invloeden en
onverwachte effecten ontstaan. We laten hier de Zeeuwse maritieme geschiedenis
zien, die voor een deel ook de nationale geschiedenis is. De tentoonstelling over de
wereld van Michiel de Ruyter was daar een mooi voorbeeld van en de tentoonstelling
over de Noord- en Zuidpool overstijgt zelfs het nationaal belang. De laatste jaren is
dat succes ook in bezoekersaantallen te meten. Een groeiend aantal bezoekers komt
speciaal van buiten de provincie om de tentoonstellingen te kunnen zien." Het regi
onale publiek blijft gelukkig ook een rol spelen. Veel scholen maken gebruik van de
mogelijkheden die het MuZEEum biedt. In samenwerking met andere Zeeuwse musea
zorgt het MuZEEum voor lesprogramma's en interessante tentoonstellingen, die aan
sluiten bij de lesstof voor scholen. Dat is voor Wilbert Weber een belangrijk aspect van
zijn museale beleid.
De pakhuizen zijn door een glazen loopbrug verbonden met de rest van het ge
bouw. Het lijkt een wirwar van gebouwen en gangen. Dat maakt het spannend. Het is
weldoordacht. Voor de lift kom ik een mevrouw in een rolstoel tegen. Onvermijdelijk
is mijn vraag: kunt u overal bij? "Ja, dat is zo heerlijk aan dit museum, alle doorgan
gen zijn ruimschoots voldoende breed om er met mijn karretje door te komen en de
deuren gaan gemakkelijk open. Alleen het dakterras en het torentje zijn voor mij niet
bereikbaar, maar verder gaat het prima. Ik geniet hier overal van en kom elk jaar twee
keer kijken I
De mevrouw gaat naar boven, naar de Scheldezaal, waar deze zomer werk hangt van
Leendert van der Pool (1945). Van der Pool heeft een geheel eigen stijl van werken.
Details van schepen, een stuk touw of een bolder komen bij hem in sobere kleuren tot
leven. Hij tekent de schoonheid van vervallen en versleten dingen. Zijn fascinatie voor
maritieme zaken zal wel aangeboren zijn: hij komt uit Vlissingen, heeft vijftien jaar
op koopvaardijschepen gevaren en pendelt nu als kunstenaar heen en weer tussen
Amerika en Zeeland, zoals veel zeevaarders lange tijd deden.
Kunst om de kunst? Weber: "Overal in het MuZEEum staat het verhaal voorop en
zoeken we de objecten erbij. De Scheldezaal is de enige zaal waar het wel eens om
gekeerd is. Daar zijn niet alleen kleinere exposities, maar geven we ook ruimte aan
kunstenaars die iets met de zee hebben of hadden."
