Zeeland meet aanhaken
bij de Vlaamse vooruitgang
ZL
Historische positie vao Zeelaod
Frank A.M. van den Heuvel
"De grens tussen Vlaanderen en Nederland vervaagt steeds meer", zei Luc van den
Brande, Vlaams premier eind vorige eeuw tijdens een toespraak voor het Comité van de
Regio's. Wanneer we teruggaan in de historie, zien we dat landen, regio's en economi
sche knooppunten steeds in beweging zijn. Geen land is er voor de eeuwigheid en geen
economische regio heeft voor altijd de macht. Integendeel, iedere sterke positionering
wordt weer teniet gedaan door de onverbiddelijkheid van de remmende voorsprong.
En we zien ook dat regio's steeds wisselende coalities zoeken, met andere regio's op
trekken. Deze beweging, grilligheid is niet tegen te houden. Niet door politici, niet door
kerken, niet door bedrijven. Het zijn uiteindelijk altijd de mensen die veranderingen in
gang zetten, ook in Zeeland. In het onderstaande zal ik uiteenzetten welke bewegingen
spelen waaruit blijkt dat Zeeland en Vlaanderen in een zich ontwikkelend en evolue
rend Europa prima samenwerkingsmogelijkheden hebben. Aanhaken bij de Vlaamse
regio biedt mogelijkheden en is cruciaal voor Zeeland.
Zeeland werkte vroeger samen met Holland. Het huidige Noord- en Zuid-Hol
land en Utrecht vormden samen met Zeeland de ijzersterke Republiek, die wereldwijd
reputatie genoot. De samenwerking tussen deze provincies was gebaseerd op handel
en posities op de wereldzeeën. Verder was de religie, het calvinisme, een belangrijke
vorm van binding. De Heeren Zeventien, de facto het leidend college in die tijd, kwam
afwisselend bijeen in Amsterdam en Middelburg. De kracht van Zeeland lag in de
slimme samenwerking met Holland en het feit dat Zeeland de volle zee durfde kiezen
in plaats van zich terug te trekken in de veilige haven. De 'zeefactoren' wonnen het
van de 'landfactoren'.
Hoe is het momenteel met de samenwerking Zeeland-Holland? Minder. Holland, dat
zich met enkele steden en goed ontwikkelde plattelandsgebieden (Westland, Bollen
streek) ook internationaal sterk ontwikkeld heeft, focust zich op een verstevigde Rand
stad, waarin Zeeland geen plek heeft. We zien de laatste decennia dat Zeeland prima
andere samenwerkingen heeft opgebouwd met vooral Brabant. Er zijn nog enkele
andere samenwerkingsverbanden, zoals met Rotterdam op het gebied van de havens.
De samenwerking met Brabant, zeker met West-Brabant, is op verschillende terreinen
erg goed. Op het gebied van infrastructuur, economische activiteit en onderwijs weet
men elkaar te vinden. Faciliterende organisaties werken steeds meer samen. De beide
