No. 4
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
een deel van IJselmonde, "West-Brabant tussen
De Zwaluwen en Steenbergen uit volkomen
vergelijkbare polders?
"Wat in die streken bijna geheel ontbreekt
en tot de kernen van de Zeeuwse eilanden be
perkt is, dat is het oer-oude Zeeuwse land
schap van de grote polder Schouwen, de Poel
ten Zuiden van Goes, het gebied tussen Kloe-
tinge en Kruiningen, het oostelijk stuk van
Tholen, waar ook voor de inundatie heel
Walcheren van Nieuwland tot Oostkapelle
en Domburg toe hoorde. Een naam heeft dit
landschapstype niet; misschien kunnen wij er
een voor vinden bij nadere bestudering. Deze
oude polders zijn, in tegenstelling met de aan-
dijkingen van de laatste eeuwen, kenmerkend
Zeeuws. Slechts een klein deel van Voorne en
een stukje Goeree gelijken er op. Maar op
Noord-Beveland en St. Philipsland ontbreekt
deze oude kern, en in Zeeuwsch-Vlaanderen
moeten wij er met een lantarentje naar zoeken.
"Weer is 't dus zo, net als in andere provin
cies, dat het kenmerkendste landschap lang
niet overal is aan te treffen, zelfs minder dan
de helft van het oppervlak inneemt, en zeker
niet bij het algemene publiek bekend is.
Dat vloeit wel voort uit de algemene bouw:
het oude land bestaat uit een laag grasgebied,
ontsloten door een spaarzaam net van smalle,
sterk kronkelende wegen, waar weinig ver
spreide boerderijen aan liggen, en slechts en
kele dorpjes van geringe betekenis. De smal
heid van de wegen, en hun bochtigheid schrikt
de autotoerist vaak af, en zelfs de fietser ge
voelt zich onbehaaglijk op de weg van 't
station Goes naar 's-Heer Abtskerke, van 's-
Heer Arendskerke naar Sinoutskerke, van
Zoutelande over Meliskerke en Mariekerke
naar Grijpskerke, van Haamstede naar Se-
rooskerke. Telkens meent hij op het verkeerde
pad te zijn, telkens slingert de weg in alle
richtingen behalve naar het in de verte zicht
bare doel. Bovendien lopen allerlei zijspruiten
van de weg, die er aanvankelijk uitnodigend
uit zien, na een halve kilometer of meer dood
tegen een paar damhekken of gaan over in
75
