No. 6
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
De jonge leeuweriken in hun nestje.
diertjes getekend en wat kijken ze eigenwijs de
wereld in. Ze vinden het heel niet erg, dat ze
even worden opgenomen en weer worden
neergezet.
Door het zoveelste kreekje trekken we langs
een omweg weer naar de dijk en we passeren
behalve een dood schaap het eerste nest van
een scholekster.
Er moesten in deze contrije eigenlijk meer
eieren liggen maarde schapen, die hier
thans weer grazen hebben de rust van 't
Oranjeplaatje verstoord. De vogels hebben
elders hun toevlucht moeten zoeken. Vogel
bescherming en schapen weiden gaat toch
eigenlijk niet samen. Bovendien is dit door
diepe en verraderlijke kreken doorsneden ter
rein m.i. te gevaarlijk en dus minder geschikt
voor de schapen. Er schijnt er dan ook nog
al eens een te sneuvelen, volgens de jachtop
ziener binnen korte tijd drie.
Om weer bij ons dijkje te komen moeten we
nog één kreek passeren, ófterug. Er staat
nog tamelijk veel water in en daar gebeurt dan
ook het tweede ongeval, waarvan ik zelf het
slachtoffer wordt. Mijn laarzen hebben niet de
juiste lengte óf de slikbodem is ietwat te
zacht. Precies bij de laatste schrede gulpt
een watergolfje over de rand van mijn stappers
en nu zit er niets anders op dan blootsvoets
over de scherpe schorrekruiden en de stekelige
spartinaplanten voort te trekken naar de nu
wèl bereikbare kokmeeuwenkolonies.
Die kokmeeuwen hebben juist voorliefde
voor de dorre spartinaplanten. Van de toppen
bouwen ze hun nest, dat ze laten rusten op de
stoppels. Zo ligt het nest een decimeter hoger
dan de omgeving, wat bij onverwacht hoog
water van belang kan zijn.
De kokmeeuweneieren blijken een grote
variatie te vertonen wat kleur en vlekkenpa-
troon betreft. Telkens vraag je je af: wat is
dit nu weer voor een legsel. Maar de schreeu
wende meeuwenschaar boven je hoofd, zonder
bijmengsels van andere vogels licht je on
middellijk in: 't Moeten toch kokmeeuwen
eieren zijn.
De kleurvariatie loopt van lichtblauw met
stippen tot bruin met grote vlekken en soms
zijn de eieren bijna chocoladekleurig. Er zijn
er waar de vlekken als bijeengeschoven liggen
aan de stompe pool van het ei, terwijl de
puntzijde egaal lichtblauw bleef. Alsof het
even met de kop in een donkere vloeistof was
gedoopt.
Er zijn mooie homogeen gekleurde legsels,
maar er zijn ook nesten, waar geen enkel ei
op zijn buurman lijkt.
De Oranjeplaat is een ondergelopen polder,
waarin de oude indeling der akkers nog duide
lijk is te herkennen. De wanden langs de
scheidingskreken liggen wat hoger. Daar
vooral kunnen we scholeksternesten vinden,
enkel kuiltjes tussen de planten met geen
andere zorg omringd, dan de preciese keuze
van de nestplaats.
Scholeksternesten zag ik genoeg op Schou
wen, vandaag wil ik graag visdiefjeseieren
zien en zo mogelijk tureluurnesten. Die hebben
beide graag een nóg wat rustiger plekje en om
daar te kunnen komen moeten we een extra-
brede kreek over, waar. weer even te veel
water in staat.
Goed dat moeder de vrouw ons niet kan
zien, wanneer we met euvele moed proberen
de overzijde te bereiken: diepe pikzwarte
137
