Hoe komt een expositie tot stand No. 2 ZEEUWS TIJDSCHRIFT ET is een hachelijke zaak iets te vertellen over het in richten van een tentoonstel ling wanneer de schrijver op dat punt slechts geringe ervaring bezit. Evenwel, de redactie heeft dit artikel aan gekondigd en derhalve moeten de bezwaren wel vervallen. Wanneer een tentoonstelling ordelijk en aangenaam voor het oog is opgesteld lijkt dit het natuurlijk en vanzelfsprekend resultaat van een genoeglijke voorbereidende arbeid. Men neme fraaie en waardevolle voorwerpen en plaatse deze naar soort en grootte bij elkaar. Ziehier, in het kort, de „vuistregel" voor het oprichten van een expositie. Zó schijnt het velen toe. Doch de practijk is moeilijker, gelijk elk werk dat er eenvoudig uitziet. Hoe een expositie dan wèl tot stand komt? Een vergelijking kan het antwoord vereen voudigen. Hoe gaat het met een bouwwerk? De architect heeft een ingeving, welke hij op papier uitwerkt en met behulp van derden vorm geeft. Ook voor een expositie is op de eerste plaats een idee een koninkrijk voor een idee! nodig. Is de idee, het onderwerp, bruikbaar en financieel mogelijk, dan volgt het uitwerken en vormgeven. De outillage be staat niet uit een tekenbord, maar uit een groot bureau met meerdere telefoons, talrijke boeken over kunst, catalogi van musea en tentoonstellingen enz. Verder zijn nodig enige kennis van het te behandelen onderwerp en inzicht in de transportmogelijkheden, toegewijde medewerkers, véél relaties in de wereld van de musea, de kunstverzamelaars, de kunstkenners en -critici en verzekeraars. Tenslotte niet te vergeten de steun van officiële lichamen en personen, alsmede van de pers. De keuze van het onderwerp is een vraag stuk op zichzelf. Hoe zal het publiek rea geren? Een reactie is niet te voorspellen. De bezoekers kunnen enthousiast zijn en de orga nisatoren maar half tevreden. Ook het omge keerde doet zich voor. Wanneer de beslissing is gevallen kan de organisatie aanvangen. Tussen haakjes, het houden van tentoonstel lingen is geen lucratieve bezigheid. Dit geldt in het bijzonder voor Zeeland vanwege zijn geringe bevolkingsdichtheid en de ongunstige geografische verdeling. Deze factoren worden daarenboven nog nadelig beïnvloed door het feit dat de Zeeuwen over het algemeen schro men een expositie te bezoeken, maar dit is een onderwerp, een apart artikel alleszins waard. Aan de hand van het documentatie mate riaal is intussen de kern van de expositie ontstaan. Eveneens is contact opgenomen met de musea en relaties hiervoren vermeld. Het speuren naar kunstvoorwerpen is een interessant werk. Men volgt een spoor en het loopt op niets uit. Maar onverwachts ontdekt gij een nieuw spoor. Als het in de goede richting wijst, gaat het als met de sneeuwbal, die doorrolt en steeds groter wordt. Het is derhalve zaak zich te beperken, anders groeit de omvang van de expositie U over het hoofd. Uit het voorgaande mag niet afgeleid wor den, dat slechts bronnen van kunstverzame lingen behoeven te worden opgespoord om te slagen. Niets is minder waar! Immers, het is begrijpelijk, dat musea en particulieren on gaarne afstand doen van hun kostbaarheden, ongeacht nog het risico, hetwelk zij lopen met het transport. 55

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1954 | | pagina 27