ZEEUWS TIJDSCHRIFT No. 2 Naarmate de organisatie van de expositie vordert neemt het tempo en het aantal werk zaamheden toe. Vele bezoeken aan musea en particulieren zijn gebracht en ontelbare tele foongesprekken gevoerd. Honderden brieven zijn geschreven en de dossiers groeien snel in omvang en aantal. Is de tentoonstelling op papier bij elkaar dan komen de verzekering en het vervoer aan de orde. Deze twee elementen bepalen of een ten toonstelling financieel mogelijk is, want beide zijn kostbaar. De verzekering geschiedt „van spijker tot spijker", hetgeen wil zeggen dat de voorwerpen verzekerd zijn van het moment dat de emballeur ze aanneemt tot op het tijd stip, dat hij deze weer op de oude plaats hangt of legt. De premies bedragen 0,65 tot 1,50 per duizend van het te verzekeren be drag. De hoogte van de tarieven hangt niet alleen af van de waarde of de zeldzaamheid van het stuk, maar eveneens van de al of niet breekbaarheid. Het spreekt daarbij vanzelf, dat de assurantie-maatschappijen waarborgen vragen tegen het eventueel optreden van het gilde der langvingers. De bewaking moet derhalve in orde zijn. Het transport van de voorwerpen vereist bijzondere aandacht. De stukken komen van heinde en ver, soms tot uit het buitenland toe, en zij zijn alléén voor de duur van de ten toonstelling ter beschikking gesteld. Hieruit volgt, dat het vervoer enerzijds in een korte spanne tijds dient te geschieden, terwijl ander zijds voorkomen moet worden, dat de ver huiswagen een afzonderlijke rit voor b.v. een tapijt uit Hoorn heeft te maken. Men begrijpt thans de waarde van bekendheid met de transportmogelijkheden. Ondanks deze ken nis blijft het transport een ingewikkelde en dure aangelegenheid. Veelal zal het aan beveling verdienen alle stukken op één plaats te verzamelen om van daar het eigenlijke transport te doen plaats vinden. Bij stukken uit het buitenland komt bovendien de dou ane te pas. Dat vraagt tijd, extra zorg, veel geschrijf en soms gewrijf. De zeer kost bare stukken worden afzonderlijk verpakt. Dit geschiedt op solide wijze om beschadiging te voorkomen. En zo gebeurt het, dat de orga nisatoren na afloop nota's ontvangen met o.a. de omschrijving: „een krat „gebouwd" voor het schilderij X..../ 190, Eindelijk is het zover, dat de verhuiswagens voor de deur staan. Maar nóg zijn we er niet. Het lossen van de kostbare lading moet met de meeste zorg geschieden. Nu komt de kunstenaar aan de beurt, die het geheel tot leven zal wekken. Vooropge steld wordt, dat hij over een verantwoorde expositieruimte de beschikking heeft. Het is duidelijk, dat een schilderij niet op goed geluk opgehangen kan worden. Het wordt een pas sen en meten tot voor ieder voorwerp een goede opstelling is gevonden. Het op de juiste plaats brengen van elk stuk is een kunst, die smaak en kennis eist. Alles hangt of staat nu op zijn plaats, maar nog kan er niet worden gerust, want sedert weken is onderwijl gewerkt aan het samen stellen van de catalogus, een enorme en pre- ciese arbeid, alsmede aan het ontwerpen en drukken van de affiches of reclamebiljetten. Bij de gehele voorbereiding van een ten toonstelling is haast en naarmate de datum van de opening dichterbij komt wordt de spanning groter en op het laatst is het een ge vecht met dagen en uren. En toch, want het moet, komt alles juist op tijd voor de opening gereed. v. BONNINGHAUSEN. 56

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1954 | | pagina 28