ZEEUWS TIJDSCHRIFT
No. 2
Naarmate de organisatie van de expositie
vordert neemt het tempo en het aantal werk
zaamheden toe. Vele bezoeken aan musea en
particulieren zijn gebracht en ontelbare tele
foongesprekken gevoerd. Honderden brieven
zijn geschreven en de dossiers groeien snel in
omvang en aantal.
Is de tentoonstelling op papier bij elkaar
dan komen de verzekering en het vervoer aan
de orde.
Deze twee elementen bepalen of een ten
toonstelling financieel mogelijk is, want beide
zijn kostbaar. De verzekering geschiedt „van
spijker tot spijker", hetgeen wil zeggen dat de
voorwerpen verzekerd zijn van het moment
dat de emballeur ze aanneemt tot op het tijd
stip, dat hij deze weer op de oude plaats hangt
of legt. De premies bedragen 0,65 tot
1,50 per duizend van het te verzekeren be
drag. De hoogte van de tarieven hangt niet
alleen af van de waarde of de zeldzaamheid
van het stuk, maar eveneens van de al of niet
breekbaarheid. Het spreekt daarbij vanzelf,
dat de assurantie-maatschappijen waarborgen
vragen tegen het eventueel optreden van het
gilde der langvingers. De bewaking moet
derhalve in orde zijn.
Het transport van de voorwerpen vereist
bijzondere aandacht. De stukken komen van
heinde en ver, soms tot uit het buitenland toe,
en zij zijn alléén voor de duur van de ten
toonstelling ter beschikking gesteld. Hieruit
volgt, dat het vervoer enerzijds in een korte
spanne tijds dient te geschieden, terwijl ander
zijds voorkomen moet worden, dat de ver
huiswagen een afzonderlijke rit voor b.v. een
tapijt uit Hoorn heeft te maken. Men begrijpt
thans de waarde van bekendheid met de
transportmogelijkheden. Ondanks deze ken
nis blijft het transport een ingewikkelde en
dure aangelegenheid. Veelal zal het aan
beveling verdienen alle stukken op één plaats
te verzamelen om van daar het eigenlijke
transport te doen plaats vinden. Bij stukken
uit het buitenland komt bovendien de dou
ane te pas. Dat vraagt tijd, extra zorg, veel
geschrijf en soms gewrijf. De zeer kost
bare stukken worden afzonderlijk verpakt.
Dit geschiedt op solide wijze om beschadiging
te voorkomen. En zo gebeurt het, dat de orga
nisatoren na afloop nota's ontvangen met o.a.
de omschrijving: „een krat „gebouwd" voor
het schilderij X..../ 190,
Eindelijk is het zover, dat de verhuiswagens
voor de deur staan. Maar nóg zijn we er niet.
Het lossen van de kostbare lading moet met
de meeste zorg geschieden.
Nu komt de kunstenaar aan de beurt, die
het geheel tot leven zal wekken. Vooropge
steld wordt, dat hij over een verantwoorde
expositieruimte de beschikking heeft. Het is
duidelijk, dat een schilderij niet op goed geluk
opgehangen kan worden. Het wordt een pas
sen en meten tot voor ieder voorwerp een
goede opstelling is gevonden. Het op de juiste
plaats brengen van elk stuk is een kunst, die
smaak en kennis eist.
Alles hangt of staat nu op zijn plaats, maar
nog kan er niet worden gerust, want sedert
weken is onderwijl gewerkt aan het samen
stellen van de catalogus, een enorme en pre-
ciese arbeid, alsmede aan het ontwerpen en
drukken van de affiches of reclamebiljetten.
Bij de gehele voorbereiding van een ten
toonstelling is haast en naarmate de datum
van de opening dichterbij komt wordt de
spanning groter en op het laatst is het een ge
vecht met dagen en uren. En toch, want het
moet, komt alles juist op tijd voor de opening
gereed.
v. BONNINGHAUSEN.
56