Abten, heren, kinderen
No. 6
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
Een oud, kasteel op een Zeeuws eiland
EEN BURCHT TEGEN de Noormannen! zegt de
overlevering. Maar de documenten zwijgen er over
en de oorsprong is verhuld in de nevel van een vèr
verleden. Westhove is de naam, en torens, bars en oud,
markeren de hoeken van wat eens een klein, maar hecht-
verdedigd slot was. Vergis U niet in het karakter van dit
bouwwerk, wanneer ge er toevallig eens langs mocht komen
op weg van Oostkappel naar Domburg. Een vriendelijk
Walchers kasteeltjeHoe kunt ge dat zeggen! Westhove is
fier en grimmig, maar helaas de eeuwen hebben deze gehar
naste ridder uitgedost als een seigneur uit de pruikentijd, wiens robe thans danig gescheurd en
verschoten is.
Misschien was de eerste bewoner wel een ridder, edelman en boer, die ploeg tegen zwaard
verwisselde als gevaren hem daartoe dwongen. Later namen geestelijken bezit van het huis.
Daarover spreekt de historie wèl: abten van het Convent der Kerk van St. Maria in Middel
burg bezaten Westhove honderden jaren lang en zij kenden en vertrouwden de stoere kracht
van muren, torens, kantelen en schietgaten. Vorsten en geestelijken machthebbers en groten
uit die dagen waren er te gastTotdat het jaar t^yz kwam en watergeuzen onder Barthold
Entes van Menteda de Spanjaarden van de Middelburgse bisschop Nicolaas de Castro verjoegen
van Westhove. Geplunderd, berooid en verbrand ging het slot een nieuwe tijd in. De abten
waren gegaan, de heren kwamen.
Nu, in onze dagen, vierhonderd jaar later, is er opnieuw een binding tussen de Abdij van
Middelburg en het kasteel. Dezelfde architect namelijk, die belast is met de restauratie van
de Abdijgebouwen in Mei 1940 verwoest heeft ook de leiding gehad van de jongste
herstelwerkzaamheden aan het oude slot. Hij heeft daarbij getracht de bouwgeschiedenis van
Westhove te reconstrueren aan de hand van allerlei kleine aanwijzingen, die in het gebouw
zijn verscholen.
Een tocht door het huidige Westhove met deze bouwmeester, ir H. de Lussanet de la
Snblonière, is een boeiend avontuur, een verkenning, die leidt tot herkenning, namelijk van
het ware karakter van dit oude vestingwerk.
De klok van eeuwen wordt daarbij teruggezet, de vriendelijke vensters in de voorgevel
schijnen te verdwijnen en er blijft alleen een hechte muur, hoog-oprijzend in de kasteelgracht.
Hier en daar zijn spleten, maar wees er voorzichtig mee, want het zijn schietgaten. Daar
achter staan de boogschutters, verdedigers van het slot en zij richten hun pijl op een ieder,
die met kwade bedoelingen Westhove tracht te bestormen. De bruggen zijn opgehaald en
daarginds hoog op de toren achter de kantelen staan eveneens soldaten en zij lopen in de
verdedigingsomloop van het hoofdgebouw, aan de achterzijde van het kasteel.
173
