ZEEUWS TIJDSCHRIFT
No. 6
Hoofdgebouw aan de achterzijde? Was
daar een woning? In het jaar 1955 immers
vindt men daar slechts een oneffen terrein,
grenzend aan de kasteelgracht en begroeid met
slordig hoog gras. Maar wacht even: de klok
der eeuwen is immers teruggezet en daarbij
werd 1572 gepasseerd, dat jaar, waarin de
watergeuzen de Spanjaarden uit het slot ver
dreven en het in brand staken. Toen werd een
ruïne, wat eens het hoofdgebouw van het fiere
Westhove was.
kwam een trapje te voorschijn
Of daar nog niets van over is? Misschien,
als ge maar diep graaft in de grond onder
dat slordige gras. Bij de laatste restauratie
kwam een trapje te voorschijn, dat leidde naar
een kelder, volgestort met puin. Wellicht was
het onder de laatste abten en onder bisschop
Nicolaas de Castro al lang niet meer in ge
bruik, omdat deze heren nieuwe gebouwen
binnen de slotmuren stichtten, waarbij de trap
vermoedelijk in de weg zat. Maar middel
eeuwers uit het gevolg van de geestelijke
machthebbers hebben dat trapje naar de kel
der zonder twijfel vaak gebruikt. Wie weet
heeft abt Johannes zelf hier nog gelopen, Jo
hannes genaamd Van der Goes. Hij was hoofd
van het Convent in die rumoerige 14e eeuw,
toen Willem de Verbeider met zijn moeder
Margaretha twistte om de macht. Johannes
nu werd in een strijd, die nauw verband
hield met deze staatkundige woelingen, ver
moord door Boudewijn van Brigdamme in
een gevecht te Middelburg of daaromtrent.
Een hardhandige tijd.
Wanneer ge in die dagen Westhove had be
zochtdan had ge dus slechts hoge gesloten,
grimmige muren gezien. Eerst een voorburcht,
een muur met op de hoeken twee kleinere to
rens, die er nog staan. Later in de tijd na
de abten werden hier voorgebouwen op
getrokken en bij de laatste restauratie heeft
m.en schietgaten uit die dagen gevonden, ove
rigens dichtgemetseld. Na de voorburcht
Zware torens aan de hoeken en in het midden
nu nog herkenbaar een kleinere.
174
