ZEEUWS TIJDSCHRIFT
No, 2
Stofzaad
m*m\
Zwarte kluifieszwam
pitys). Deze saprophytisch levende plant, die
dus leeft van afvalstoffen en geen bladgroen
nodig heeft, komt vooral voor in denne-
bossen. Ze is niet veel meer dan een be-
schubde stengel met bloemen, lichtgeel van
kleur, maar na de bloei zwart wordend. Met
veel moeite werd de groeiplaats gevonden.
Tussen de meer dan honderdvijftig stengels,
die we al speurend telden, bevond zich ge
lukkig nog één exemplaar, dat fris bloeide,
opvallend door het totaal ontbreken van de
zwarte kleur. Vele boleten vormden groepen
tussen de naalden, daaronder vooral de blauw
wordende boleet (Boletus cyanescens) en
verder de Rode melkzwam (Lactarius rufus).
Als buitenkansje vonden we donkerbruine
lappen op het zand en toen we die uitgroeven
vertoonden zich fraaie exemplaren van de
zwarte kluifjeszwam (Elvela lacunosa).
In het natuurreservaat genoten we na veel
stijgen en dalen van het uitzicht op een ver
borgen duinpan, nog wit van de zeldzame
Parnassia (Parnassia palustris). In die duinpan
was kort geleden het groene duinorchideetje,
de Sturmia (Liparis loeselii) gevonden, een
orchideetje, waarvan het niet zeker is of het
elders in Zeeland voorkomt. Wanneer het
bloeit valt het met de groene bloempjes niet
Sturmia (in vrucht)
Parnassia
bepaald op, nu het hier in vrucht stond,
drongen de vrij grote zaaddozen zich op als
iets bijzonders, zodat het niet veel moeite
kostte het geval te herontdekken.
Ook hier veel duizendguldenkruid, waar
onder we als eerste een andere soort: het
fraai duizendguldenkruid (Erythraea pul-
chella) aantroffen. Dit is meest een zeer klein
plantje, dat we eerder zagen in Cadzand en
heel wonderlijk ook bij. de Postbrug op
de weg Kapelle-Yerseke. Meestal openen de
bloempjes zich moeilijk, zodat de plantjes
alleen hun knopjes tonen. Op een andere
plaats staat de Parnassia samen met de aardige
duinplantjes Pirola rotundifolia, het rond-
bladige wintergroen.
Voor de wespenorchis waren we te laat, al
wezen de vruchtdozen aan, dat ze overweldi
gend hebben gebloeid.
Over 't algemeen bleken naar verkregen
inlichtingen de duinplanten het dit jaar zeer
goed te hebben gedaan. De oorzaak? Een wel
dadig gevolg van de overigens overal be
treurde Myxamytose onder de konijnen. Deze
ziekte heeft de komjnenplaag in de duinen zo
radicaal doen eindigen, dat we op al onze
56
