No. 2
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
Jac. van Elsacker draagt voor: vier momenten van concentratie vastgelegd.
Foto T. Slagboom (Prov, Z. Courant).
niet te verliezen door een lachbui. Deze va
der nu, aan uiie de zoon nog zulke milde
herinneringen bewaart, zond de 'jonge Koos
naar Middelburg naar de rijkskweekschool,
waar hij zijn liefde voor de letteren verrijkte
en waar hij dank zij zijn letterkunde-leraar
Van der Leij ,,'k hoor hem in gedachten
nog het „Haantje van de torenvoordragen"
voor het eerst in contact kwam met de
kunst, die later de zijne zou worden.
VAN ELSACKER is een goed verteller
geen wonder na vijftig podium
jaren en daarbij zijn z'n ervaringen
talrijk. Met zijn kunst trok hij immers heel
Nederland en Vlaanderen door, trad hij op
voor de Hollandse Club in Wenen en Kopen
hagen en werkte hij jarenlang voor de Rot
terdamse Volksuniversiteit. Vooral dat laatste
werk had en heeft zijn grote belangstelling en
liefde: „van mijn leerlingen heb ik zo bijzon
der veel geleerd." Hij kreeg de penning van
„De Lcuve" een onderscheiding voor hen, die
zich op cultureel gebied in Rotterdam ver
dienstelijk hebben gemaakt. Opvallend is, dat
hij zich vrijwel elke gebeurtenis uit zijn leven
nog haarscherp herinnert en er zo gedetailleerd
over kan uitweiden, dat het is alsof het be
wuste voorval pas gisteren is gebeurd.
Het gevoel voor humor, dat Vader Van
Elsacker in zo'n ruime mate bezat, heeft ook
Koos en daarom kan hij nu nog smakelijk
lachen om de vijf cognacjes na „Elckerlyc".
Nog een dergelijk verhaal? Ergens in een
Zeeuwse gemeente had hij voorgedragen uit
„Van het Westelijk front geen nieuws". Na
afloop kwam er een man naar hem toe, die
belangstellend informeerde: „Bin jie lang in
de oorlog 'ewist?" „Neen, neen" zei Van El
sacker geschrokken, „helemaal niet" en hij
legde haastig uit, dat het hier niet om eigen
ervaringen ging, hetgeen hij trouwens in het
begin van de avond ook al had gedaan. De
man keek hem wantrouwend aan en zei
kwaad: „Mooie boel, dan ei-je mien een êle
aevend belazerd".
Er zijn echter ook ervaringen, waarin Van
Elsacker niet de galante hoofdrol speelt. Zoals
tijdens een snikhete septemberdag bij de Bond
van plattelandsvrouwen. Er was een tombola,
die nogal veel tijd in beslag nam, waarop Van
Elsacker maar even buiten in het gras ging
zitten. Maar de hitte was teveel en hij suk
kelde in slaap. Hardhandig werd hij wakker
geschud door een verstoorde plattelands-
33