No. 2 ZEEUWS TIJDSCHRIFT Jac. van Elsacker draagt voor: vier momenten van concentratie vastgelegd. Foto T. Slagboom (Prov, Z. Courant). niet te verliezen door een lachbui. Deze va der nu, aan uiie de zoon nog zulke milde herinneringen bewaart, zond de 'jonge Koos naar Middelburg naar de rijkskweekschool, waar hij zijn liefde voor de letteren verrijkte en waar hij dank zij zijn letterkunde-leraar Van der Leij ,,'k hoor hem in gedachten nog het „Haantje van de torenvoordragen" voor het eerst in contact kwam met de kunst, die later de zijne zou worden. VAN ELSACKER is een goed verteller geen wonder na vijftig podium jaren en daarbij zijn z'n ervaringen talrijk. Met zijn kunst trok hij immers heel Nederland en Vlaanderen door, trad hij op voor de Hollandse Club in Wenen en Kopen hagen en werkte hij jarenlang voor de Rot terdamse Volksuniversiteit. Vooral dat laatste werk had en heeft zijn grote belangstelling en liefde: „van mijn leerlingen heb ik zo bijzon der veel geleerd." Hij kreeg de penning van „De Lcuve" een onderscheiding voor hen, die zich op cultureel gebied in Rotterdam ver dienstelijk hebben gemaakt. Opvallend is, dat hij zich vrijwel elke gebeurtenis uit zijn leven nog haarscherp herinnert en er zo gedetailleerd over kan uitweiden, dat het is alsof het be wuste voorval pas gisteren is gebeurd. Het gevoel voor humor, dat Vader Van Elsacker in zo'n ruime mate bezat, heeft ook Koos en daarom kan hij nu nog smakelijk lachen om de vijf cognacjes na „Elckerlyc". Nog een dergelijk verhaal? Ergens in een Zeeuwse gemeente had hij voorgedragen uit „Van het Westelijk front geen nieuws". Na afloop kwam er een man naar hem toe, die belangstellend informeerde: „Bin jie lang in de oorlog 'ewist?" „Neen, neen" zei Van El sacker geschrokken, „helemaal niet" en hij legde haastig uit, dat het hier niet om eigen ervaringen ging, hetgeen hij trouwens in het begin van de avond ook al had gedaan. De man keek hem wantrouwend aan en zei kwaad: „Mooie boel, dan ei-je mien een êle aevend belazerd". Er zijn echter ook ervaringen, waarin Van Elsacker niet de galante hoofdrol speelt. Zoals tijdens een snikhete septemberdag bij de Bond van plattelandsvrouwen. Er was een tombola, die nogal veel tijd in beslag nam, waarop Van Elsacker maar even buiten in het gras ging zitten. Maar de hitte was teveel en hij suk kelde in slaap. Hardhandig werd hij wakker geschud door een verstoorde plattelands- 33

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1956 | | pagina 5