No. 3/4
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
eenzelfde regeling. Vermelden wij nog dat
de polders Namen, Middel, Speelman en
Saaftinge gehouden worden hun dijken op
dezelfde voet te verhogen, verbreden en
versterken als de dijken van Merlemont en
Speyer.
Het merkwaardige is, dat beide regelingen
voor een „ghemeene contributie" van dezelfde
datum, die eigenlijk een nieuw begin voor de
waterstaatswetgeving inluidden, tegelijk ge
doemd waren tot een zeer kort bestaan. Zij
werden door de politieke gebeurtenissen ach
terhaald. Gebeurtenissen die voor Zeeuwsch-
Vlaanderen met veel leed gepaard gingen, in
vallen van de geuzen, brandschatting enz.,
kortom alles wat met oorlog samenging.
Eigenlijk betekenden de Unie van Utrecht en
ook die van Atrecht voor het waterstaats
en waterschapsrecht een stap terug, want de
oude rechten en privileges werden hersteld en
door deze rechten was juist door de ordon
nanties van 1576 een streep gehaald.
De gebeurtenissen volgden elkaar snel op:
6 november 1583 werd bij maneschijn Ter-
neuzen door de troepen van Hohenlohe bezet.
Het was een belangrijk pied a terre op Vlaam
se bodem. In juli van het volgend jaar werd
daar een aanval van de vijand met succes
afgeslagen. Toen de vijand voor Terneuzen
geweken was werd besloten in verband met
de benarde positie van Gent de dijken bij
Buucksgate (halfweg de land dijk Terneuzen-
Bouchaute), bij Terneuzen en 't Sas of elders
door te steken (instructie 31 juli 1584). Te
vens werd macht gegeven ook die dijken door
te steken tot gherieve, commoditeyt ende
beschermenisse der stadt Antwerpen ende om
liggende quartieren" ten einde zoveel mogelijk
5. Het beleg van Hulst in 1596. Het noorden onder. Links onder: polder van Namen en „Saftingen"; in het
midden: Campen; rechts boven: Axel. Zeenwsch Genootschaplil, 96.
93
