Streekverbetering in de Landbouw
No. 2
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
Drs. C. de Galan
In de zak van Zuid-Beveland en in Eede zijn enige tijd geleden streek-
verbeteringscommissies voor de landbouw geïnstalleerd. Drs. C. de Galan,
de landbouwmedewerker van het Landbouw Economisch Instituut die bij
het E.T.I. voor Zeeland wordt gedetacheerd geeft een beschouwing hierover.
HET is algemeen bekend, dat er gebieds-
gewijs grote verschillen in welvaart
voorkomen. Dat is niet alleen inter
nationaal het geval, maar ook binnen de di
verse landen. In internationaal verband is men
al gewend aan het spreken over onder- of
minder ontwikkelde gebieden, maar dat ook
binnen Nederland deze terminologie kan wor
den gebruikt, is minder bekend. Natuurlijk
zijn de streeksgewijze welvaartsverschillen bin
nen Nederland minder groot dan de wel
vaartsverschillen, die er tussen de landen van
de wereld bestaan, maar zij zijn toch niet on
belangrijk en hebben bovendien de neiging
steeds groter te worden. Dat is één van de
redenen, waardoor deze verschillen de laatste
tijd steeds meer worden erkend en in het be
leid van overheid en organisaties betrokken.
Niet alleen echter de cumulatieve effecten van
de welvaartsverschillen hebben er de aandacht
op gevestigd. Ook de grotere bekendheid met
eikaars positie, waarvoor is gezorgd door de
sterke uitbreiding van het aantal en de capa
citeit der communicatiemiddelen, heeft de be
tekenis van deze verschillen doen toenemen.
Nadat algemeen het besef van de streeks
gewijs bestaande welvaartsverschillen was ge
groeid en naarmate de tendentie tot egalise-
ring groeide is men het ongewenste van de be
staande toestand gaan inzien. Op deze wijze
is men gekomen tot streekverbeteringsplannen.
Dat daarbij de term streekverbetering niet be
langrijk is, zal geen betoog behoeven. Wat van
belang is, is de wijze van aanpak, het gebieds-
gewijze verbeteren van de factoren, die de
welvaartsachterstand veroorzaken. De indivi
duele aanpak van de welvaartsverhoging is al
veel langer bekend; zij richtte zich in de agra
rische sector op de verbetering van de be
drijfsvoering van de individuele boer. De
streeksgewijze verbetering, die hier ook voor
de landbouw zal worden behandeld, maar die
ook op andere bedrijfstakken kan worden be
trokken, is echter nog jong. Dat de ontsluiting
van het platteland in de ruimste zin daarbij
eveneens een belangrijke factor is, zal duidelijk
zijn.
Het is van betekenis er op te wijzen, dat
de streeksverbeteringsgedachte niet alleen in
Nederland leeft; integendeel is zij een inter
nationaal verschijnsel en vooral in de Ver
enigde Staten reeds in een vergevorderd sta
dium gekomen en spreekt zij in het beleid mee.
De erkenning dat het voor de beroepspersonen
in de agrarische sector mogelijk moet zijn bij
een sociaal en economisch verantwoorde be
drijfsvoering een redelijk inkomen te behalen
vormt voor het beleid de grondslag.
Het agrarisch welzijn.
UIT het voorgaande is al op te maken
welke de inhoud van de term streek
verbetering is: een integrale verbetering
van de factoren, die de welvaartsachterstand
veroorzaken. Daarbij moet welvaart uiteraard
niet alleen in materiële zin worden opgevat,
57
