No. 4
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
ongegeneerd sonoor geluid ontsnappen. Sudre
„verstond" dat echter en reageerde met een ge
moedelijk „tut-tut" of iets dergelijks, waarop
de herbergier uiterst beschaamd was en het ge
zelschap minutenlang zat te bulderen van het
lachen.
ER werd echter ook serieus werk verricht.
De meisjes Korstanje poseerden gewillig
in haar mooie klederdracht. Met enthou
siasme spreekt de oude beeldhouwer nog over
haar lieftalligheid en geduld. De oudste doch
ter poseerde als breistertje. Een ander meisje
ging dagelijks met een juk om een paar em
mers melk. Sudre boetseerde haar op deze wij
ze. Een klein meisje speelde met haar popje
dat ook weer op z'n Zeeuws gekleed was. Zo
poseerde ze en er ontstond een heel lieflijk
Melkmeisje
Zeeuwse breister
V. men ziet, dit verhaal uit een ver ver
leden heeft langlevende personen tot figu
ranten.
Weldra was Sudre nu geïnstalleerd in de
herberg van Korstanje. Hij bleef er verschei
dene maanden. Er vormde zich een gezellige
kring; bijna elke avond werd er gebiljart, een
glas gedronken, gepraat. Met moeite herken
ik in franse uitspraak naast „Oetkamère" de
namen Beenhakker, Mooij (de dominee), Van
der Linde.
Het frans van de heer Houtekamer werd
met de dag vloeiender. Maar de heer Kor
stanje, die graag grappen maakte, kende geen
woord frans. In de vaste overtuiging dat
Sudre hem tóch niet verstond, wat hij ook zei
(en wat zich onbewust moet hebben uitgebreid
tot „wat hij ook deed") liet hij eens een zeer
