ZEEUWS TIJDSCHRIFT No. 1 nog niet af zonder de roe te gebruiken tegen een leerling van 16 a 17 jaar, die voor deze tuchtiging over een stoel moet gaan liggen. Een van de oorzaken van de aangeduide mentaliteit moet wel geweest zijn, dat de on derwijzer en leraar ook die met een hoge opvatting van zijn taak te uitsluitend de leerstof in het oog vatte ten detrimente van de leerling. Er is gezegd: „Wie Jantje Frans wil leren, moet eerst Jantje en dan pas Frans gebouw met grote ramenlichte functionele kleuren, tafeltjes en stoeltjes enz. is echter op zichzelf genomen nog niet als een gemak kelijke panacee voor alle opvoedings- en on derwij smoeilijkheden te beschouwen. Veel meer is het te zien als een hernieuwd begin op de nooit eindigende weg, waarop de ene gerijpte generatie na de andere zijn jongeren moet leiden. Deze weg is er in deze vijftiger jaren niet gemakkelijker op geworden. Wat is Idyllisch plekje bij de scholen te Kortgene (o.l.- en uloschool). kennen." Zoals elk aforisme, is ook deze uit spraak weer niet vrij van eenzijdigheid, al wijst zij wel in de juiste richting. Wanneer wij dus pleiten voor kennis zowel van Jantje als van het Frans, zijn wij vanuit de historie der school gestegen tot het niveau, waarop de gedachten van de moderne schoolman zich be wegen. Zonder overdrijving mag gezegd worden, dat de hedendaagse school in zijn algemeen heid huiselijker en warmer getint is dan in een vorige periode en dat de leerkrachten stre ven naar een begrijpende ontmoeting met de aan hun zorg toevertrouwde kinderen. Enkel het bezit van een vriendelijk schooi er dan natuurlijker dan dat men aan het be gin van de reis de materiële uitrusting ten minste zo goed mogelijk verzorgt in de hoop, dat deze outfit steun zal bieden bij het geeste lijk proces, waar het bij alle opvoedingswerk om gaat. Voor wie van jaar tot jaar zowel in ambte lijke als in persoonlijke zin het schoolleven volgt, krijgt dit werkterrein en daarmee de provincie wel een bijzondere kleur. In zekere zin toch gelijkt de school op een regenboog van steeds wisselende en vervloeiende tinten. Allerlei factoren werken er aan mee, dat dit schoolleven onmogelijk onder één noemer is te brengen. In de eerste plaats omdat het 24

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1959 | | pagina 24