No. 1 ZEEUWS TIJDSCHRIFT meer benzine, olie, banden en reserve-onder delen nodig. Generaal Eisenhower zegt over de toestand in september 1944: „Langs het gehele front begon de ontoereikend heid van onze verbindingslijnen ons steeds meer in onze bewegingen te belemmeren. De bevoorradings diensten hadden heldhaftige en doeltreffende po gingen gedaan de gang er zo lang mogelijk in te houden. Zij troffen regelingen voor het transport per vrachtauto door de grote Franse verkeerswegen over te nemen en deze voor het merendeel te ge bruiken voor éénrichtingsverkeer. Op deze wegen, de „Red-Ball-Highways" genaamd, snelden de auto's onafgebroken voort; elk voertuig reed ten minste twintig uur per dag. Hulpchauffeurs werden uit elke eenheid, die hen kon missen, bijeenge schraapt, terwijl de auto's alleen stilhielden voor laden, lossen en onderhoud. Het spoorweggenie- personeel werkte dag en nacht om de vernielde bruggen en rails te herstellen en het rollend ma terieel weer in bruikbare staat te brengen. Benzine en ruwe olie werden door een flexibele pijpleiding onder het Kanaal aangevoerd en van het strand door op de grond gelegen pijpleidingen gepompt naar de vooruitgeschoven grote benzinestations. Luchtvaartgenietroepen legden vliegvelden aan met verbluffende snelheid en overal werden een moreel en een toewijding getoond, die de verge lijking met die van elke gevechtsgroep aan het front konden doorstaan." U voelt dus wel, dat de knijper op de staart zat. Dat blijkt evenzeer als wordt bedacht, dat men als aanvoerhavens alleen beschikte over de kunstmatige haven bij Aromanches aan het Normandische strand (een subtiel be zit, vooral als de winterstormen zouden los barsten) en sedert 15 juli over Cherbourg. Hitler had het wel zeer goed ingezien, dat hij alle Atlantische havens bezet liet en de „ves ting-commandanten" van deze objecten op droeg de havens tot de laatste man te ver dedigen. De geallieerden lieten de geïsoleerde Duitse bezettingen van Bordeaux, la Rochelle, Lorient, Saint-Nazaire en Duinkerken door observatiekorpsen insluiten en wisten na veel strijd de volgende havens in handen te krijgen: a. Brest, half september, doch zó vernield, dat men niet eens aan het herstellen is begonnen; b. Le Havre (12 september), Boulogne (22 september), Calais (1 oktober) en Oostende (9 september), alle zwaar beschadigd en pas half oktober in beperkte mate bruik baar; c. Le Tréport en Dieppebeide zonder strijd op 1 september bezet. Te Dieppe kon men eind september 6000 tot 17.000 ton per dag aanvoeren, wat een druppel op een gloeiende plaat betekende. Ik heb de voorafgaande omstandigheden iets uitvoeriger in herinnering gebracht, omdat zij een duidelijke indruk geven van de be tekenis van Antwerpen als aanvoerhaven voor de Noordelijke legers. Het lag dan ook voor de hand om na 4 september, toen Antwerpen werd bezet, zo snel mogelijk de Schelde te openen en Eisenhower wilde dit dan ook. Men zou zo zeggen, over de realiteit van deze levenseis viel niet te discussiëren. Maar dan rekent U toch buiten Montgomery, want deze heeft, nadat Eisenhower op 1 september 1944 het opperbevel in Frankrijk persoonlijk in handen had genomen, aanhoudend en tot ver velens toe (men leze zijn langzamerhand be rucht geworden en sterk bekritiseerde Mé moires) geprobeerd met negatie van de be tekenis van Antwerpen door te zetten, dat men een aanval zou doen op het hart van Duitsland ten noorden van het Roergebied en met omsingeling van dit gebied. Op de rest van het front zou men dan een zuiver ver dedigende houding moeten aannemen. Het is ons onbegrijpelijk (en we zijn in het goede gezelschap van Eisenhower en Bradley), hoe de Britse veldmaarschalk dit plan dacht te verwezenlijken zonder eerst Antwerpen te openen. Jammer genoeg heeft hij toch nog van Eisenhower gedaan weten te krijgen, dat de onderneming tegen Arnhem prioriteit kreeg boven de opening van de Schelde. Die hele Arnhemse operatie hebben wij steeds niet an ders kunnen zien dan als een enorme „gok" gebaseerd op een veel te optimistische opvat ting van Montgomery. Thans geeft deze in zijn Mémoires eindelijk toe, dat hij nogal licht vaardig heeft gehandeld. Het zijn niet alleen de Britse parachutisten, die daarbij te Arnhem de tol hebben betaald, ook de Canadezen heb ben bij de uitgestelde strijd om de Schelde 5

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1959 | | pagina 5