No. 6
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
verslagen op van de gebeurtenissen en zij ver
ontschuldigden zich dat zij door de drang
van de omstandigheden zo gehandeld hadden
en de gouverneur besloot ten opzichte van hen
geen bijzondere voorzieningen voor te schrij
ven. Alleen in Hengstdijk werden de verschil
lende proclamaties, die nu allemaal aangeplakt
werden, afgescheurd, maar de autoriteiten
voelden zich sterk genoeg om tegen een paar
oproerkraaiers op te treden en een strafver
volging in te stellen.
Met Hulst, waar een nieuw stadsbestuur
was geïnstalleerd, kon Von Raden moeilijk in
contact treden. Hij zelf was burgemeester van
Hulst. Zijn ambtsperiode was wel 2 januari
1831 geëindigd, maar 19 december al was hij
bij Koninklijk besluit in zijn ambt „bij conti
nuatie" bevestigd. De gouverneur rekende er
echter op dat half januari Hulst bezet zou
worden.
En jawel! Deze keer lukte het! 10 januari
kon Van Vredenburch de bezetting aankondi
gen en de 11de zetten de troepen voet aan
wal te Walsoorden en werden Hulst, Axel en
Sas van Gent bezet.
Ook de districtscommissaris vertrok, ge
steund door 500 man infanterie naar Hulst.
De intocht geschiedde in volkomen rust en
orde. ,,Op veele gezigten heb ik vreugde en
op ander vrees kunnen leezen'schreef Von
Raden. Hij begon met aan zijn getrouwen die
11de januari nog een diner aan te bieden. Toen
dat gebeurd was kon hij de 12de het „op
roerig" gemeentebestuur ontbinden en het oude
kon weer als vertegenwoordiger van 's konings
gezag optreden. Alleen wethouder Obreen en
het raadslid Faes bedankten. De gouverneur
had goede moed dat beiden nog tot andere
gedachten konden worden gebracht, maar
Faes handhaafde zijn besluit. De 26ste januari
had de eerste vergadering plaats van het oude
stadsbestuur.
2o was de bezetting van het 5de district
eindelijk een voldongen feit en was de „revo
lutie" hier geëindigd.
VAN het Voorlopig Bewind in Brussel
kwam geen reactie, evenmin als van
het hoofdkwartier van generaal Duvi-
vier in Gent. Integendeel schenen alle maat
regelen die van deze twee autoriteiten uit
gingen erop wijzen dat de aspiraties niet
verder gingen dan tot de oude staatsgrenzen.
Toch meende gouverneur Van Vredenburch
18 januari dat een te laat afgekondigd be
sluit van Brussel hier wel betrekking op had.
Bij dit besluit van de 6de januari, dat in het
„journal des Flandres" van de 13de werd af
gekondigd, werd Hulst en omgeving geplaatst
onder het bestuur van het arrondissement
Dendermonde. Dat besluit was genomen naar
aanleiding van een schrijven uit Hulst van
20 november omdat men daar na de bezetting
door Grégoire niet wist tot welke autoriteiten
zich te wenden in justitie- en administratieve
zaken. Een bewijs dus dat het Nederlandse
bestuur hier ernstig in gebreke was gebleven.
Zien we al de besluiten, die in Brussel die
eerste maanden van de omwenteling genomen
werden, dan staan we verstomd over de snel
heid en durfkracht. Hier heeft men geaarzeld.
Nochtans blijkt uit de archieven dat het Voor
lopig Bewind op de hoogte was van de toe
stand in deze streken. Men wilde hier blijk
baar niet verder gaan dan de oude grenzen.
Ook het besluit dat nu genomen was, werd
niet als definitief beschouwd, want er werd
meteen in afgekondigd dat de beslissing slechts
voorlopig was in afwachting van een conven
tie tussen Holland en België.
Het Voorlopig Bewind kon geen kracht
bijzetten aan dit besluit. Dat had het ook el
ders in Vlaanderen niet gekund, maar toch
was het daar gelukt omdat het Noordneder
landse gezag zich overal terugtrok. Maar nu
waren er hier toch Hollandse troepen ge
komen en deze keer was men Brussel dan
toch voor.
Nog eenmaal probeerde de pas benoem
de districtscommissaris van Eecloo, E. de Jae-
gher, het, Axel te annexeren. Hij schreef
3 februari 1831 aan het gemeentebestuur en
wees op de geruchten die de ronde deden over
177
