No. 6
ZEEUWS TIJDSCHRIFT
tegenstelling protestant-katholiek zal zich in
dit 5de district nog heel scherp openbaren en
aanleiding geven tot een duidelijk verlangen
bij het zuiden aan te sluiten. Maar deze streek
werd niet het terrein van de beslissende ge
vechtsoperaties. Dat werd West Zeeuwsch-
Vlaanderen, zoals we nog zullen zien.
GRÉGOIRE kreeg in Terneuzen dus geen
verlangen van aansluiting bij „België"
los. Het gemeentebestuur bleef in func
tie en slechts op wat geld, geweren en munitie
kon hij de hand leggen. Van daar vertrok hij
om 2 uur 's middags naar Axel waar hij die
zelfde dag nog, 20 oktober, 's avonds om 6
uur aankwam.
Hier had hij evenmin veel succes. Reeds in
september was daar een verzoek opgesteld,
zoals we al weten, om met het noorden ver
enigd te blijven. Een ogenblik moet het stuk
het gevaar gelopen hebben in het archief te
worden opgeborgen. Bij de wisseling van mi
nisters, waarbij Van Doorn de Zuidnederlan
der de la Coste verving, was het aan de oud
gouverneur van Oost-Vlaanderen om hierop
advies te geven.
Het had wel lang geduurd en pas de 11de
oktober schreef hij in zijn ontwerp-advies dat
aan de koning werd voorgelegd, dat de door
de inwoners van Axel aangeboden diensten
gaarne zouden worden aanvaard volgens reeds
eerder gegeven richtlijnen. Het was verder
nog niet in de bedenking gekomen bij een
scheiding tussen noord en zuid het 5de district
van Zeeland bij het zuiden te voegen. Bij
eventuele beraadslagingen zou op het verzoek
van de inwoners van Axel worden gelet. Na
beraad met de koning werd Van Doorn ge-
Zeeuwsch-Vlaanderen, oostelijk deel (5e district), door De Kanter, 1823.
lui P*U<-»
157
