Zeeuws Tijdschrift
Saneringsplan voor Vlissingen*
N U M M E R 2 12e JAARGANG 1962
Ir. C. L. Temminck Groll b.i.
BIJ HAVENSTEDEN wordt het intact houden van de oude kernen veelal bemoeilijkt
doordat deze bij het groeien van de stad excentrisch zijn komen te liggen. Groei kan
immers alleen aan de landzijde plaatsvinden. Daarbij komt dat de toegangswegen over
land dikwijls die te water in belangrijkheid gingen overvleugelen, zodat de oude kern als het
ware met zijn rug naar de entree tot de stad kwam te liggen (Dordrecht!). Meer nog dan vrijwel
iedere andere havenstad heeft juist Vlissingen te kampen met dit probleem van een excentrische
ligging der oudste delen. Slechts op drie dicht bij elkaar gelegen punten is contact tussen de
nieuwe wijken en de oude stad mogelijk (zie afb. 1).
BEHALVE de achteruitgang van de kwa
liteit van de oude kern ten gevolge van
deze omstandigheid had dit stadsdeel in
de loop der jaren ook te lijden onder een reeks
van rampen. Zo ging het fraaie renaissance-
raadhuis (op de Grote Markt) een navol
ging op kleine schaal van dat van Antwerpen
verloren bij het bombardement van 1809.
De oude St. Jacobskerk brandde geheel uit in
1911. Grote verwoestingen, vooral in de wes
telijke helft, werden aangericht in de oorlogs
jaren 1940-45. De overstroming van 1 febru
ari 1953 zette een groot deel van de stad onder
water.
Niet alleen door omstandigheden van bui
tenaf, maar ook van binnenuit werd het stads
beeld geschonden. Dempingen rond 1909 tast
ten het karakter van de oude stad in ernstige
mate aan. Ten slotte slokte en slokt de Maat-
Dit artikel is een bewerking van een, dat werd
gepubliceerd in het orgaan van de Bond Heemschut,
okt. 1960. De auteur heeft helaas geen gelegenheid
kunnen vinden om zich van de meest recente ver
anderingen in de binnenstad van Vlissingen op de
hoogte te stellen.
29