Zeeuws Tijdschrift Saneringsplan voor Vlissingen* N U M M E R 2 12e JAARGANG 1962 Ir. C. L. Temminck Groll b.i. BIJ HAVENSTEDEN wordt het intact houden van de oude kernen veelal bemoeilijkt doordat deze bij het groeien van de stad excentrisch zijn komen te liggen. Groei kan immers alleen aan de landzijde plaatsvinden. Daarbij komt dat de toegangswegen over land dikwijls die te water in belangrijkheid gingen overvleugelen, zodat de oude kern als het ware met zijn rug naar de entree tot de stad kwam te liggen (Dordrecht!). Meer nog dan vrijwel iedere andere havenstad heeft juist Vlissingen te kampen met dit probleem van een excentrische ligging der oudste delen. Slechts op drie dicht bij elkaar gelegen punten is contact tussen de nieuwe wijken en de oude stad mogelijk (zie afb. 1). BEHALVE de achteruitgang van de kwa liteit van de oude kern ten gevolge van deze omstandigheid had dit stadsdeel in de loop der jaren ook te lijden onder een reeks van rampen. Zo ging het fraaie renaissance- raadhuis (op de Grote Markt) een navol ging op kleine schaal van dat van Antwerpen verloren bij het bombardement van 1809. De oude St. Jacobskerk brandde geheel uit in 1911. Grote verwoestingen, vooral in de wes telijke helft, werden aangericht in de oorlogs jaren 1940-45. De overstroming van 1 febru ari 1953 zette een groot deel van de stad onder water. Niet alleen door omstandigheden van bui tenaf, maar ook van binnenuit werd het stads beeld geschonden. Dempingen rond 1909 tast ten het karakter van de oude stad in ernstige mate aan. Ten slotte slokte en slokt de Maat- Dit artikel is een bewerking van een, dat werd gepubliceerd in het orgaan van de Bond Heemschut, okt. 1960. De auteur heeft helaas geen gelegenheid kunnen vinden om zich van de meest recente ver anderingen in de binnenstad van Vlissingen op de hoogte te stellen. 29

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1962 | | pagina 1