No. 3 ZEEUWS TIJDSCHRIFT De plaats van het verwoeste Heerenhof te Oosterland na de overstromingsramp van 1953. Links op de voorgrond het toegangshek. Rechts in het midden de puin hoop van het huis. Ontleend aan P. van Beveren: ,,De verdwenen kastelen van Schouwen-Duiv elanduitgave Nederlandse Kastelenstichting, Doorn. busjes" ledige patroonhulzen, van papier toen nog, met geelkoperen hoedje Want daar waren de kinderen gek op, voor hun griffeltjes, op school. De ledige hulzen werden naarstig verzameld èn door drijvers èn door heren, die van kinderen hielden. Daar had je b.v. die ene heer, die er steevast een spelletje van maakte, door op elk van zijn vingers van een hand zo'n busje te prikken en deze hand achteloos op de rug houdend, de kinderen gelegenheid gaf, ze een voor een van zijn vingers te plukken. Zie je, zulke aardige men sen had je ertussen. BIJ het Dorpshuis gekomen, gingen de drijvers naar huis, de heren verfristen zich, deden zich te goed aan het inmid dels aangerichte diner, om daarna wat rust te nemen en verder de avond gezellig, met wat er bijhoorde, door te brengen, hun jachtavon turen ten beste gevend, doorspekt, willen we aannemen, met het bekende jagerslatijn. Tegen of na middernacht, de een wat vroeger, de ander wat later, de brandende kaarslantaarn schommelend in de hand, trok men dan langs achterweg, over de plank, dan de zijdreef, op 't Heerenhof aan, om in het zachte bed kracht te vinden tegen de vermoeienissen van de volgende dag. Zo had dan deze jachtweek voor het gehele dorp zijn verzetjes en geneugten, iets feeste lijks. Na het vertrek van de heren haalde de jachtopziener de plank weg tot volgende sep tember, om verder de landbouwers te gaan verblijden met, alnaar ze minder of meer land onder de ploeg hadden, een of twee hazen. Immers, van het wild gold het: Ze zaaien en ze maaien niet, ze teren op de boer! Deze laatste toch deed door zijn veldgewas het wild groeien en volwassen worden. En mocht de door het wild aangerichte schade al niet aanwijsbaar zijn, het was goed gezien, de boer enige vergoeding te geven. En de jachtop ziener kon zijn vrouw verblijden met een handvol of een dubbele handvol kwartjes. Ook mijn vader kreeg een haas kostte hem ook een kwartje als pachter van de am- 71

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1962 | | pagina 11