Veronica en de krant Amsterdam is tot nu toe
de enige provincie waar het theater is opgetreden.
Hoe lang zal de Nederlandse Comedie zich nog
staande houden tegen „de jongens".
FLUOR
Over fluoridering van het drinkwater heeft blok-
nozem geen mening. De buitenkant van zijn den-
tuur durft hij overigens met een gerust hart (nog)
aan Bordewijk, de binnenkant aan de loodgieter
te tonen. Maar daar nu niet van. Het gemeente
bestuur van Meliskerke is tegen fluoridering, omdat
daarmee een monopoliebedrijf iedereen lees:
een minderheid hef gebruik opdringt. Wij dach
ten toen wij dit lazen aan de gedachten die Prof.
Krabbe in „Die Moderne Staatsidee" wijdde aan
de democratische besluitvorming. Want wanneer
het telkens toevoegen van fluor aan ons keteltje
theewater te omslachtig blijkt te zijn en niets
wijst er op dat dit niet het geval is dan be
tekent niet-fluoridering het opdringen van een be
sluit aan een meerderheid.
MONOKINI
Wij voelen ons wel in onze monokini staan. Nog
was de inkt niet droog waarmee wij in ons vorige
nummer de ideale maten van bikini's beschreven
of wij bleken hopeloos bij de tijd ten achter te
lopen. Tot overmaat van ramp heeft de Osserva-
tore Romano een aanval gedaan op de „intellec
tuelen" die hebben getracht het broekje met bretels
te rechtvaardigen. Daar staan wij dan als half-
intellectueel. Het wachten is op het circus Boltini
dat naar Zeeland komt, waarna wij een monokini-
monografie over de reacties van de Zeeuwse be
volking hopen samen te stellen.
BANK ZONDER TERRAS
Als de lezer dit onder ogen krijgt zal de sociëteit
„De Vergenoeging" te Middelburg het huis Dam 10
hebben betrokken, een herenhuis, dus dat klopt.
Maar de Twentsche Bank zal ons een van de toch
al schaarse terrassen op de Middelburgse Markt
hebben ontfutseld.
SENTIMENTELE AARDRIJKSKUNDE
,,'n Dagje uut in Aalten" was een K.R.O.-televisie-
programma op 25 juli jongstleden. De Volkskrant
schrijft: „De meeste mensen weten veel te weinig
over Aalten", vonniste de stem achter het pro
gramma. Daar had je hef al: je probeert je te be
kwamen in je vak, leest grondig de krant, consu
meert een aantal boeken en probeert op de hoogte
te blijven van de belangrijkste zaken. Maar wat
weet je eigenlijk helemaal van Aalten? Godlof is
de t.v. er nog. De regisseur gaat met vrouw en
kinderen op vakantie te Aalten, vindt het daar
toevallig leuk en we hebben er weer een leerzaam
televisie-programma bij. Na enige in Sneeuwwitjes-
toon vertelde grapjes zegt de spreker ernstig dat
in Aalten niet alleen veel bij het oude is gebleven,
maar dat men er ook van aanpakken en moder
niseren weet. Alweer iets waar je zo niet bij stil
staat. Als het scherm zwart wordt krijgen we vóór
Pater Leopold Verhagen even de tijd om te be
seffen dat we ons in Aalten toch maar lelijk heb
ben vergist, aldus de Volkskrant.
NIVELLERENDE AARDRIJKSKUNDE
In Renesse, Westkapelle en enige andere recreatie
gemeenten zijn er door snotnozems wat laffe rel
letjes aangericht. De reactie hierop was uiterst
doeltreffend en nuchter. In Westkapelle zette de
burgemeester de jongeheren koelbloedig op trans
port en districtscommandant A. J. van Thiel van
de rijkspolitie was er niet van ondersteboven. He
laas komen vele andere reacties er meestal op
neer de zaak op een sokkel te plaatsen. N.C.R.V.-
televisiemedewerker Van den Berg kwam zelfs met
het verwijt dat men alleen aan het toerisme wil
verdienen en niet voor amusement wil zorgen. Wij
kunnen ons dit amusement wel voorstellen. Het
effect zou slechts zijn dat de rotzooi enkele uren
later los komt. In onze grote steden werkt het
amusement toch ook niet curerend!
JO DE ROO
De naam Jo de Roo ex Schorenaar, thans Krui-
ninger is in onze deftige kolommen nog nooit
genoemd, evenmin die van Piet Rentmeester ex
Yersekenaar of die van andere wielrenners die
als wij ons niet vergissen in het milieu van de in
Goes te lokaliseren wielerclub „Theo Middelkamp"
(Nieuw Namen! en ex wereldkampioen) zijn op
gekweekt. De Roo heeft vele klassiekers op zijn
naam. Vooral 1962 was zijn succesjaar: winnaar van
Bordeaux-Parijs, van Parijs-Tours en van de Ronde
van Lombardije. In 1963 weer winnaar van de laat
ste twee wedstrijden. Nu is hij Nederlands weg
kom pioen professionals 1964 geworden. Wij kunnen
enigszins bevroeden welk een sterk karakter men
voor zulke prestaties moet hebben. Het blijkt trou
wens alweer dat de achterstand van de Zeeuwse
sport vooral op de milieufactor is terug te voeren.
Jo, proficiat en nog vele successen!
Vg.
142
