De Satisfactie van Goes Dr. Daniel A. de Graaf NA de herdenking vorig jaar van Nederlands onafhankelijk heid is er nog altijd reden zich af te vragen of het jaartal 1813 wel de juiste datum is om te herdenken. Men kan mij natuurlijk tegenwerpen dat het in feite om het herstel dier onafhan kelijkheid gaat, maar de gemiddelde Nederlander voelde dit feest toch aan als een herdenking van de stichting der Nederlandse staat. Voor hem vallen de begrippen Koningschap, Staat en Onafhankelijkheid nu eenmaal samen En dan heeft het zeker zin om op het jaar 1648 te wijzen als een datum waarop onze staat feitelijk gegrondvest werd. Trouwens, waarom zou men slechts het herstel en niet de stichting zelve vieren? In een anoniem verschenen geschrift uit 1777 kan men lezen hoe de auteur er voor ijvert „de vrije Staats- en Stadhouderlijke Re- geeringe" in stand te houden en de door haar geschonken voorrechten „ook aan het nageslacht over te draagen". Er is dus een stadhouder lijke traditie die wij ook thans nog in stand kunnen houden, ja boven koningschap en herstel der onafhankelijkheid mogen plaatsen. Ik vergenoeg mij er mee dit onderwerp ter discussie te hebben ge steld en wil mij verder bepalen bij de stad Goes wier onafhankelijk heid eveneens gevierd zou kunnen worden zonder ditmaal van herstel daarvan, hetzij in 1813, hetzij in 1944 te spreken. En dan zou ik daarvoor als datum de 27ste maart willen voorslaan Op die dag werd de Ganzestad namelijk in 1577 opgenomen in de republiek van de zich vrijmakende Nederlanden. ALS er één stad in Nederland geweest is die de Tachtigjarige Oorlog op vreed zame wijze is doorgekomen, mag Goes wel in de eerste plaats genoemd worden. Trouw aan de Spaanse koning en aan de heer sende godsdienst, had deze stad weinig van een rebel en vonden geen poenale sancties of wel moordpartijen in de woelige zestiger en zeventiger jaren van de zestiende eeuwen bin nen haar muren plaats. Weliswaar werden er in 1566 bijvoorbeeld aanstalten voor een beel denstorm gemaakt, maar de beelden werden, behoudens een enkele uitzondering, dank zij de tact der bestuurders, met rust gelaten. In het algemeen drong de nieuwe ketterse sekte, zoals het protestantisme toentertijd genoemd werd, geleidelijk, vrijwel zonder bloedvergieten door. En ten slotte, toen Goes in 1572 door de Geu zen belegerd werd, hield de bekwame Mon- dragon ze buiten de wallen. Een korte strijd die niet gevolgd werd door de zoveel zwaar der strijd die steden als Leiden, Haarlem en 172

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1964 | | pagina 20