Zeeuwse kroniek
M. P. de Bruin
Meekrap
Meekrap is de benaming van een plant (Rubia tincto-
rum L.), die vooral in Zeeland en in de aangrenzende
streken wordt verbouwd, en waarvan de wortels eene
roode verfstof opleveren. Aldus de omschrijving in het
Woordenboek der Nederlandsche taal (deel IX), die
nog in de tegenwoordige tijd werd gesteld (1913) hoe
wel de verbouw van dit produkt al tot het verleden
behoorde.
De meekrap heeft niet te klagen over belangstelling
bij de historici. De studie van Wiskerke van 1952,
die een zeer belangrijke samenvatting geeft, is al weer
door andere gevolgd. Thans heeft dr. J. M. G. van der
Poel een studie geschreven over de teelt van meekrap
in de verzamelbundel: Ceres en Clio, zeven variaties
op het thema landbouwgeschiedenis, geschreven ter
gelegenheid van het vijfentwintigjarig bestaan van de
Studiekring voor de geschiedenis van de landbouw. De
bundel is tevens het zesde deel van de Agronomisch-
historische bijdragen, een uitgave van de genoemde
studiekring, die voor de agrarische geschiedenis be
langrijk werk verricht.
Teelt
Van der Poel heeft juist aan de teelt van de meekrap
aandacht besteed, omdat dit aspect tot nu toe steeds
onvoldoende werd belicht. In dit verband wordt op
de parallel in de beeldende kunst gewezen, waar wel
de bereiding van de meekrap in de stoven tot onder
werp is gekozen, maar aan de arbeid op het veld is
voorbijgegaan. Omdat over de teelt van de meekrap
weinig is gezegd en er talrijke misvattingen over be-
Onderploeg
met ploegspade;
mogelijke herkomst
Zuid-Beveland
216
