BLOKNOOT SCHRIJVEN EN SCHIETEN De pers verwijt de politie dat de politie de pers „grove subjectiviteit" verwijf. Het ligt voor de hand dat beide instanties conflictstof te over hebben. De kranten hebben het parool als bezige bijtjes een vrij volk relletjes te telegraferen. Er mag wel eens worden opgemerkt dat de concurrentie tussen ochtendbladen ook wanneer ze zoals is gezegd als enige fout hebben dat ze 's avonds verschij nen het onderscheidingsvermogen soms doet verzwakken. Zoals er ook grensoverschrijdingen bij Hermandad voorkomen, helaas dan met heel wat akeliger gevolg. Vooral de bladen van Amster damse stam weten de gezagsvijandsheid goed te verkopen. Ene Hiltermann heeft gezegd: „Een jour nalist probeert krasse termen te gebruiken zonder te beledigen". In de plattelandsgewesten is dit geen probleem dank zij politie, pers en publiek. IK OH Voor dergelijke vergeten-hoek-grapjes is de tijd voorbij. EN HOE MOOI! Voor degenen die het Grote Boek Ikke hebben kunnen uitlezen hebben wij nog grotere bewonde ring dan voor de auteur. Ons respect voor het literaire werk is stevig gefundeerd, namelijk op onze afkeer van de pruttelaars tegen pornografie. Die ziften trouwens in dezelfde hoek waar het erotische gekwijl van de grammofoonplatenbisnus zonder enig bezwaar wordt aanvaard of gestimu leerd. Daar komt bij daf de schrijver voor de opname van zijn eerste plaat (verstandshuwelijk tussen Ikke en de plafenboss) onder meer vier liter whisky heeft gedronken en Vondel als zijn lievelingscomponist beschouwt. Jacques Hamelink Plantaardig bewind ziet het bescheidener, het schrijven als ambacht, liever derderangs dan zo'n misbaar. Of is dat ook „image" kweken? Openbaar kunstbezit heeft met het televisiefilmpje over Sint Anna ter Muiden een goede beurt ge maakt. Wij zagen en hoorden over de historie van hef oude stadje en over details als schampstenen, stoepen en raamindelingen. Een bebouwde kom als een verademing, zonder auto's, gebouwd door „anonieme timmerlui en metselaars, die ook kralen bouwden, kasba's of bergnesten". De B.R.T. heeft aandacht besteed aan Hannekens- werve, ook eens aan het Zwin gelegen. N.T.S. en B.R.T. weten wel hoe mooi het in Zeeuwsch-Vlaanderen is. KIMPE 80 Voor de tachtigste verjaardag van Reimond Kimpe heeft de Vlaamse televisie een intelligente biografie gepresenteerd. Voor hij zijn bestemming als schil der vond literator, bruggenbouwer en aannemer van woningen en wegen. Als schilder „dan ook constructivist, „glazenier", voor wie de kleuren- menging wezenlijk is. Als thema's de vrouw, de ar beidende mens, de zee, platonisch en mystiek, ruig en simpel aanvankelijk als illustreerde hij werk van Henriëtte Roland Holst. Invloeden van Frits van den Berghe of Permeke, expressionistisch dus, heeft hij altijd ontkend, ook nu Annie van Avermaet er naar vroeg. De Fé Timmermanszoals hij altijd zegt heeft zijn invloed ondergaan. In Madrid, Bazel en Parijs is zijn werk aanwezig. Zijn activisme kwam er uit, maar ook zijn be scheidenheid. Een sympathieke mens. HOE ERG HET WAS EN HOE DOL Bij de opening van het nieuwe gemeentehuis (29 ok tober) van Breskens heeft de burgemeester ietwat verbitterd gesproken over een telefoontje van het Rijksinstituut voor Oorlogsdocumentatie, dat ge vraagd zou hebben hoe erg het allemaal wel ge weest was in 1944. Daf moest fout zijn. Het instituut is bijzonder goed op de hoogte, beter dan wie het ter plaatse heeft meegemaakt. Dan is er nog de sympathieke wijze waarop dr. L. de Jong en zijn staf hun kennis altijd presenteren. Op 17 november kwam de revanche in de serie de Bezetting. Na de oorlog werd verteld dat Refranchement voor een wederopbouwkwestie door Den Haag naar zijn eigen regering was verwezen. OVERSTEKENDE SINTERKLAZEN Teevee-Sint kwam dit jaar in Hoorn aan en niet in Amsterdam, ondanks artikel 52 van de Grondwet dat over de inhuldiging rept. Amsterdam was boos, want voor velen is de Mokemse goedheiligman pas goed heilig. Hef vertrouwen van de kinderen zou worden geschokt, als ze Sint op de t.v. en op straat simultaan zouden zien spelen. 219

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1964 | | pagina 31