ii Zeeuws Tijdschrift
Belevenissen in
de Schouwse duinen
Vijverberg
NUMMER 2 15e JAARGANG 1965
Rust en Vreugd! Een halve eeuw we! geleden! Een geforceerde mars langs on
gebaande wegen, heuvel op, heuvel af, een barrière van door een onbarmhartige zon
laaiend verhit mul zand en dan één enkele voetstap en ik zie me verplaatst in het
halfdonker van een zwaar belommerde laan, waarin slechts een enkele zonnestraal
vermag door te dringen. Even sta ik daar cm mijn ogen zich te doen aanpassen aan het
halve licht, tot ik op de achtergrond een ruw houten hek ontwaar, waarop met grote
slordigweg neergekladde letters de woorden Rust en Vreugd! Deze woorden frap
peren mij op slag, om de rust, die voelbaar is, om de vreugd, die stille vreugde is. Twee
woorden, zó treffend tekenend de sprookjesachtige sfeer in die zwijgende stilte. Ze ont
roeren me werkelijk. Nimmer nog hebben twee simpele woorden zulk een indruk op me
gemaakt. Ik ben er een wijle stil van.
Dan treft tussen de spijlen van 't hek door een lichtflits mijn oog, een gouden zonnevlek
op een oude muur, die tot een boerenbehuizing wordt; er achter een schuur. Een boerderij
dus, half verscholen onder het gebladerte van hoog geboomte. Mensen zie ik niet op
deze stille zondagmorgen.
Even later zwoeg ik weer door het helwitte, mulle zand, hier en daar een vastgelopen
plek, begroeid met een spichtig gras, maar de woorden Rust en Vreugd daar in die plech-
tig-stille, rustieke eenzaamheid laten me vooreerst niet los.
Dan gaat mijn weg door een wijdgapend, diep uitgestoven stuifgat, waarin een majestu
euze zeestomer zou verdwijnen en sta ik een eind verderop in een laagte, waar alle
49
