Totaal aantal zelfmoorden in de jaren 1954 tot en met 1963 per 1000 inwoners Tabel III. Verdeling der kerkgenootschappen bij 49 zelfmoordgevallen in West-Zeeuwsch-Vlaanderen. kerkgenootschap rooms-katholiek gereformeerd (alle richtingen) Nederlands hervormd overige geen aantal zelfmoordgevallen 49 13 3 30 - 3 Bron: door commandanten van de groepen Breskens, Oostburg en Aardenburg der Rijkspolitie verstrekte gegevens. Nu, regionaal gezien, het relatief hoge zelfmoord cijfer voor West-Zeeuwsch-Vlaanderen noch in het kerkgenootschap, noch in het hoge bejaardencijfer gezocht moet worden, rijst de vraag welke deter minanten ten deze voor een vergelijking dan wel van belang zijn. Zelf heb ik hierbij gedacht aan het feit dat juist Dr. C. S. Kruijt, Zelfmoord, Assen 1960. 2) Dr. P. J. Meertens, De Zeeuwen, in: De Nederlandse volks karakters, Kampen 1938. West-Zeeuwsch-Vlaanderen een streek is waar veel Hugenoten zich in het verleden vestigden. Uitgaan de van de internationale zelfmoordcijfers (zie ta bel I) zou men kunnen veronderstellen dat deze mensen, als zijnde Fransen, een grotere tendens tot zelfmoord meebrachten. Het is bekend dat gewoon ten en gebruiken in een streek zeer lang bewaard kunnen blijven. Hoewel slechts een veronderstelling, acht ik het niet uitgesloten dat dit aspect voor het hoge suicidecijfer in West-Zeeuwsch-Vlaanderen, nog steeds van invloed is. 272

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1965 | | pagina 4