Zeeuws prentenboek
VLIEGBEWIJS
L. W. de Bree
M. P. de Bruin
Vluchtig over Schouwen
xLA, ut*. c c'iU.
eft^q£vlogen met vliegtuig
,N \^l( «f«ti >l~p{s>L.
.a*<Sr%aa^J-kck<
:n afstand van 2t O O KM.)
Of n C-n- f\ J
bi 5 t-H. /I f7,
/v -> y^iA/uL: jy
lepcr-van het vliegveld:
Elke morgen, tussen kwart over acht en half negen,
snorde de machine over de hoofden van de Mid
delburgers naar Haamstede. Het was nog maar
1934. Een Iijntoestel, pas van de startbaan, ging
nog niet donderend, gierend en gillend het lucht
ruim in; de mensen doken niet met het hoofd
in de schouders, maar keken op als naar een
goede bekende: „Daar gaat de Fokker van de
K.L.M. De motor één motor ronkte knus, het
had iets van het snorren van de poes.
Twintig na acht passeerde het vliegtuig de Lange
Jan, men kon er de klok op gelijk zetten. In vijf
tien minuten over Walcheren en de Oosterschelde;
in drie kwartier naar Schiphol. Het was de be
trouwbaarste, vreedzaamste luchtbrug, die ooit be
staan heeft.
Voor vier gulden vijftig maakte je de sprong van
Vlissingen naar Haamstede, een retour kostte ze
ven vijftig. Een tijdlang bestonden er tienvluchten-
boekjes van zesendertig gulden.
In de Paasvacantie heb ik lichtzinnig drie rijks
daalders verbrast aan dit luchtreisje, een weelde
in klein formaat.
Het plezier begon al in de electrische tram naar
Vlissingen. „Wilt U alstublieft bij het vliegveld
stoppen, conducteur?" Gul betaalde je een stuiver
boven hef tarief. Het was crisistijd.
Prompt, vijfhonderd meter na de halte Souburg,
stond de tram stil, hij was op dat korte traject
niet eens op gang gekomen.
De passagiers keken je na, wierpen een blik op
de Fokker die de komst van de tram stond af te
wachten. „Hij liever dan ik", zeiden zij, hoewel
er al regelmatig op Indië gevlogen werd.
Rijkshavenmeester Castel, in zijn Walcherse boe
renpak en met de kop van een Tooropapostel
verwelkomde de luchtreizigers bij de ingang van
het vliegveld.
„Die kant op, mensen."
52
