Poging tot verbetering
van de woonomgeving
in Emmen. Woningwet-
v/oningen
arch.: Werkgroep
Emmerhout
kaar gelegen vloeren waar woningen bovenuit
torenen. Van alles gebeurt er op een klein opper
vlak zodat de wijk in elk geval over een levendig
hart beschikt. De begane grond is geschikt voor
garages, parkeerruimte, bedrijfjes en de magazijnen
van hogergelegen winkels. Op de verdiepingen lig
gen een medisch centrum, de „sociale supermarkt"
van dr. Veldkamp, kerken, kantoren, sportzalen,
vergaderruimten en zo meer. Het geheel sluit aan
bij een zwembad. In het complex vindt men ook de
haltes voor het openbaar vervoer.
Allerlei mensen zullen het wonen in zo'n centrum
ideaal vinden. Alleenstaanden en bejaarden stap
pen in hun huis in de lift die hen aflevert op het
winkelpleintje. Het is overigens niet nodig dat zo'n
winkelpleintje geheel binnenshuis ligt. Evenals voor
de interne voetwegen geldt dat bescherming tegen
slechte weersomstandigheden gewenst is maar dat
de bewoners ook moeten kunnen profiteren van de
schaarse zon.
Bij de toenemende vrije tijd moet het wijkcentrum
de mensen gelegenheid geven creatief bezig te zijn,
maar ook met de resultaten daarvan voor de dag
te komen op exposities en uitvoeringen die dan
weer anderen verlokken met klei of krijt te experi
menteren of een blokfluit aan te schaffen.
Al is hier een reëel toekomstbeeld geschetst en
geen utopie: we zijn nog niet zo ver. Toch kunnen
we een eind in de goede richting komen als ge-
interesseerde bestuurders en een staf van des
kundigen zich openstellen voor de ideeën van
geestdriftige ontwerpers.
Het zou voor de hand liggen dat de overheid als
woningbouwer-subsidieverstrekker en de grote be
leggers zich ernstige zorgen zouden maken en dat
zij grote sommen zouden besteden aan onderzoek
dat moet leiden tot woningen met toekomstwaarde.
Maar zo liggen de zaken niet. De overheid heeft
getracht de mensen zo snel mogelijk en dat
bleek niet zo bijzonder snel te zijn aan een
onderdak te helpen. Ze is niet toegekomen aan een
wezenlijke verbetering van het wonen. De beleggers
hielden zich „veilig" aan de overgeleverde vormen.
Terwille van het Nederlandse volk moeten we ho
pen, dat spoedig blijkt, dat hef niet zo veilig was
en dat de beweging die nu overal merkbaar wordt
spoedig resultaten zal afwerpen.
Al decennia lang hebben kleine groepen architecten
geroepen om nieuwe woonvormen en duidelijk ge
maakt in welke richting de oplossing gezocht moest
worden. Maar dit is geen opgave voor architecten
alleen. Van belang is dat thans uit allerlei vak
gebieden aangedrongen wordt op woningen die
door ruimte en indeling meer gelegenheid geven
tot ontplooiing van hef gezin als geheel en van
de gezinsleden individueel. En hier wordt niet al
leen gedoeld op het huis zelf maar vooral ook op
de onmiddellijke woonomgeving. Brede groepen
uiten hun bezorgdheid en zij willen aan de slag.
Hoe liggen hun kansen?
Het zou boeiend zijn nu de architecten aan het
woord te laten die de sprong naar de toekomst
op papier al gemaakt hebben. Het is echter niet
zo dat we dergelijke plannen volgend jaar op
235
