Het nieuwe boek van L. W. de Bree 1 Twee-cii-Twiiitig Mesjes C. van Sc hagen „Papieren Zolder", een kostelijk boek. Geen letter lievend Middelburger, die het niet reeds zal heb ben gelezen. Vaak in één trek, want het boeit. De P.Z.C. heeft het een tijd geleden al gesigna leerd. Is het dan wel nodig, hier nog aan te vangen met een regulier exposé? Laten we liever maar enige bij de lezing opgekomen marginalia no teren. Ze kunnen misschien nog wat nader reliëf geven, of opwekken om het boek nog eens ter hand te nemen. Het verdient herlezen en nóg eens herlezen te worden. Alleen maar wat kantteke ningen dus, voornamelijk de hoofdfiguren be treffende. Misschien terzake, misschien ook niet de lezer vergeve de missers maar. Ze kunnen dan nog wel dienen als illustratie, hoe subjectief lezen soms toegaat. 1. Iemand heeft eens gezegd, dat ressentiment een der belangrijkste bronnen van literatuur is, zij het bepaald geen edele. Het werk der moderne schrij vers in binnen- en buitenland levert hier de nodige voorbeelden van. Hoezeer verklaarbaar veelal - we laten dit gaarne gelden staan blijft, dat er een soort algemene gemelijkheid, een zekere behoefte om tegen buurmans schenen te schoppen in de huidige letteren èn „kunst" rondwaart, die soms wel tot een obligaat jargon schijnt te behoren misschien één van de conse quenties, die het gewicht van de puber in onze tegenwoordige samenleving met zich medebrengt? Hoe dan ook, het onderhavige verhaal hoe een Middelburgs burgemeester, loot van een oude regentenfamilie, anno 1857 een belachelijke stom miteit begaat met een vlotte „dienstbode" in een deftig huis, en in hoe benepen sfeer dit alles verder verloopt het behelst aanleidingen te over tot een waar feest van rancune jegens de potentaten van die tijd. De Brees boek vertoont hier echter geen spoor van. Het allereerste, dat opviel bij het doornemen van zijn vertelling, was de Olympische ruimte, vanwaaruit dit geval gezien en beschreven is. Het gemak, waarmee de schrijver zich van de feiten heeft weten te distanciëren. Hoe luchtigjes, bij wijlen wat ironisch, geamuseerd, maar vol komen los blijvend hij de fatale gang der misselijke gebeurtenissen rapporteert. Geen moment van emotioneel engagement. Het verwonderde even: hoe kan hij het zo? Verschillende oorzaken liggen wel voor de hand. Allereerst de grotere afstand, die hem, als jongere, van die tijd scheidt. Zeer waarschijnlijk heeft hij niet, als ondergetekende, aan den lijve preciezer gezegd: aan de ziele de merkwaardige ervaringen van die oude men taliteiten opgedaan, die zo licht tot rancuneuze afweer kunnen leiden. Daarnaast speelt dan na tuurlijk ook de voorzichtigheid van de geschool de historicus. Zij zal ongetwijfeld mede oorzaak zijn van de lichte toets, die vingertip-toets, die in De Brees schrijfwijze eigenlijk altijd opvalt. Dit aangenaam beschouwelijk benaderen van de rea liteit is ons inziens een van schrijvers belangrijke kwaliteiten. Distantie en distinctie liggen niet zo ver van elkaar. We vinden het geen verdienste, wanneer een schrijver alleen maar met zware, zwarte laarzen op andermans tenen rondstampen kan. We vinden het geen verdienste alleen maar een kinderachtigheid wanneer het niet zonder drieletterwoorden kan De Bree heeft ze vol komen niet nodig. De scherpte van het beeld, de scherpte van een maatschappelijke kritiek staat of valt beslist niet met de mate, waarin een auteur weet te kankeren. Hier is ten enenmale géén „angry young man" aan het woord en het navrante der gebeurtenissen is er nog te treffender recht mee gedaan. Een kwestie van rijpheid, van karak- die door den Beer Conunw^ri» ran Policie tir Middel burg ©geroepen *ot Jiet verkrijgen ïnliclt- tinken in de Brigdam«ee en andere zd'.en, in het belang ^elijkLeid. - gM l Taonc de Klerk. 3 Kon# Wegens. /rojf Jane de Klerk. 4 Kaio Zegers. Jfck 4 Trui Israëls. k dtèas 'van Ifeusdcn. ru Frans van Sorgeu. ijp van Iiensdcn. 2» 9 Sanné'van Sorgen. eter 10 Mie.Tange, 11 W im Bosdijk. KV 12 Aatje Jopée, 13 Jam fingeïnmn. 14 Heeltje Boef. Jaantje CorneliaseH. 16 Trees Boos; 17 Sanne Wisse. 18 dans iMeijhoom. 19 Koos Bruut. 20 Matje VairlSanten. 21 Kee Gooien. 22 Jaantje Koole. 12

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1969 | | pagina 12