ALS EEN KIND Als een kind praat, tikt er een snavel tegen de eierschaal van de stilte en woordjes als pinksterkuikens lopen nat nog en nieuw door de taal. Wij begrijpen ze niet, maar ze zeggen ons alles. Als een kind lacht, breekt er een zon uit de aarde, gaat op in de ogen en een morgen onvergelijkelijk doopt alle dingen opnieuw in naam van het licht, En wij zeggen amen met het hart op de tong. Als een kind speelt, verandert het huis in een schip, de tafel is de kajuit en het karpet met de bloemen de zee en de vaart begint voor de wind van het wonder. Wij geloven het nauwelijks, maar wij zouden het willen. Als een kind treurt, droogt in de diepste lagen een bron op, het vochtige zand wordt stof en naakte stenen wankelen onder de hitte tot de aarde opensplijt in een afgrond. Duizelend kijken wij neer in onszelf en weten niet wat te doen. WILLEM ENZINCK 18

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1969 | | pagina 18