Wv 'km HP mam msmm w&mif.i sA»*l V-A Dames Wielren Club, ze nemen deel aan de con ditietraining in Soestduinen. En verder rijden ze hun baantje langs de wegen van Tholen. Keetie leert voor een nijverheidsakte aan de Vak school voor meisjes in Goes. Daar verblijft ze van maandag tot en met vrijdag. Eens had ze haar naaiwerk in Smerdiek laten liggen. Ze is het toen even op de fiets komen halen tussen de middag. Keetie heeft haar grote triomf prachtig verwerkt, ze is door haar uitzonderlijke prestatie beslist niet over de fiets getild. Toen zij uit Italië terugkwam was het groot feest op het eiland. „In 1937", vertelt haar vader, „heb ben we op Tholen de blommetjes echt buitengezet. Dat was toen de prinses trouwde. Het bevrijdings feest was minder geslaagd; ze hadden er hier na al wat er gebeurd was gewoon geen plezier in. En ook met de troonsbestijging van koningin Juliana bleven de feestelijkheden een beetje be neden de verwachting. Maar toen Keetie thuis kwam was het weer net als in 1937. Uit alle groe pen en lagen van de bevolking hebben ze het mee gevierd." Keetie, die er glimlachend bij zit, vult aan: „De eerste dagen thuis waren ontzettend vermoeiend; de telefoon stond geen ogenblik stil en de ene journalist was nog niet vertrokken of de andere stond al op het erf." De heer Hage: „En kijk heren, daar heb je nu een echt Zeeuws trekje: we kregen ook veel reacties van Zeeuwen buiten de provincie. Ze zeiden alle maal: „Oe is 't mogelik, een misje uut Smerdiek wereldkampioene." De familie Hage woont op een bijna drie eeuwen oude herenboerderij, een boeiend bouwsel met talrijke ovale ramen. Waarschijnlijk is het huis gezet voor rekening van Rocchus Héron, die burge meester was van Sint-Maartensdijk, omtrent 1680. Héron is het Franse woord voor reiger en het 21

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1969 | | pagina 21