De Grote of Maria Magdalenakerk te Goes in de 18e eeuw Axel, ging ook voor in samenkomsten te Goes en elders, kwam zelfs in aanraking met de rechter, omdat het toen nog als ontoelaatbaar gold op eigen hand godsdienstoefeningen te houden. Ten slotte sloot Vijgeboom zich aan bij de Afscheiding van Hendrik de Cock. Die Afscheiding zelf kreeg in Zeeland enorme aanhang. De merkwaardige figuur van ds. Budding te Biggekerke was een van de eerste leiders; later stichtte hij een vrije ge meente te Goes. Er ging van deze man een bijkans magische invloed uit, wanneer hij verhaalde van zijn geestelijke bevindingen en wonderbare ge bedsverhoringen. Hij meende dat een mens zozeer op de leiding des Heren moet zijn aangewezen, dat pogingen om zijn lot in eigen hand te nemen, door inenting tegen ziekte of assurantie tegen rampen, volstrekt uit den boze zijn. Die houding kan men in dergelijke kringen veelal nog aan treffen. Op verscheidene plaatsen in Zeeland be staan Oud-gereformeerde gemeenten en dergelijke kerkformaties, waar predikanten als Ledeboer te Benthuizen, Van Dijke en Boone te St. Philipsland en Kersten te Rotterdam grote invloed hebben uit geoefend. Men zingt er nog wel de psalmen van Datheen, handhaaft strenge zeden en een rigou reuze zondagsheiliging en beleeft vrome bevindin gen. Daar kan men een taal beluisteren, die aan Tekening door J. Keer Foto John Merk, Middelburg de Statenbijbel, veelal aan het Oude Testament ontleend is: De bekommerde christen bidt den Here, dat hij nog eens in de waarheid mag wor den ingeleid. Want als de Here met een pijl uit zijn pijlkoker iemand op het onverwachtst treft dan wordt hij bekeerd. O, dat hij nog genade mag ont vangen om zijn dwaalweg te verlaten. Maar de Here zal een afgesneden zaak doen op de aarde. Als het een mens dan maar in de diepte houdt, zodat hij altijd weer vliedt tot de troon der ge nade. Want vreselijk is het met een ingebeelde hemel in de hel te vallen. Vooral in deze af gesloten groepen is de nawerking van het gerefor meerde piëtisme der 16e en 17e eeuw nog duidelijk speurbaar. Maar ook binnen de Hervormde Kerk, in de zogenaamde Gereformeerde bondsgemeen- ten is dit levensgevoel bewaard. En in het alge meen kan men zeggen, dat de Zeeuw zich meer voelt aangesproken door een prediking, die zijn gemoed raakt, dan door een verstandelijk betoog. Ik moet nog iets zeggen over de verhouding tussen kerk en overheid in Zeeland in de 16e en 17e eeuw. Ook hier hebben de toenmalige magistraten alles in het werk gesteld om over de kerk te heer sen en dat heeft, evengoed als elders, soms heftige weerstand van kerkelijke zijde opgeroepen en tot 68

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1969 | | pagina 4