We zaten hier droog en na de eerste schrik en ellende niet eens zo slecht, moet ik zeggen. Het is gek om op te merken, maar we hebben nog wel eens schik gehad. Och, elf kerels onder elkaar en we konden het goed vinden." De timmerman-brandmeester vertelt een ongewone belevenis: er dreef een hooischelf in de naburige polder. Met vloed kwam hij vlak bij, met eb dreef hij veraf. Dat ging zo dagen achtereen. Plotseling ging hij in vlammen op. „Hooibroei natuurlijk." Het is duidelijk, dat de man het opnieuw ziet ge beuren. „Wonderlijk", zegt hij, „vlammen op het water." We toeren opnieuw rond. Een meestoot, tof woon huis verbouwd; een boerderij met een onbegrijpe lijke naam: Schraphage. Wat verderop een origi neel knecht'uusje maar dat is al in de polder van Zonnemaire. Hef knecht'uusje was eertijds de woning van een paardeknecht; gewoonlijk werd hef tegen de stal aangebouwd. Zeven meter lengte, bij een breedte van vier meter vijftig. Licht de klink en je stapt de keuken binnen; vandaar leidt een tweede deur naar de kamer, een vertrek met twee bedsteden, tussen beide een spinde. Het huis wordt nog be woond. De mensen koken op petroleumstellen. „Maar er is een vierpitter bij", zegt het bejaarde vrouwtje trots. Bijna zeventig jaren heeft zij hier gewoond, in de schaduw en in de luwte van een flinke boerderij, vlak bij de dijk van Bommenede. Op de gedrukte Haitfinga-kaarf, meetkundig opge nomen anno 1752, ontdekt U dat de heerlijkheid Noordgouwe zich onderscheidt van de omringende ambachtsheerlijkheden. Dat komt door de vierkant beboomde percelen met zwarte blokjes waarbij namen staan als 't hof Rosegard, 't hof Rustenburg, Landlust, Torenhof, 't hof den Haan, 't hof de Katte, 't hof Bleyksigt en Monplaisier. Het dorp Noord gouwe is wel niet groot, zegt de Tegenwoordige Staat, maar is van een aangename gelegenheid, vol vrugtdragend en ander geboomte. Er bevinden zich meer buitenplaatsen dan in alle overige delen van het eiland tezamen. Verder heeft het nog het voordeel dat het maar een goed uur gaans van Zierikzee ligt en de weg is zelfs 's winters berijd baar. Schuddebeurs wordt wat achteloos afgedaan met zekere buurt of gehucht, driekwart uur gaans van Zierikzee, en jaarlijks een kermis op derde Paasdag. Bekijken wij nogmaals de kaart van Hattinga. Bij het hof Rustenburg ontdekken wij het oude klooster Sion. Dit in 1434 gestichte Karthuizerklooster werd in het begin van de tachtigjarige oorlog door de monniken verlaten. De procurator van het klooster, Jan Cornelisz., schonk bij testament een in 1537 gedrukte bijbel, die in het klooster werd gebruikt, aan Jan Hermansz. een lid van de familie de Huybert. Later kwam het in handen van de familie Vierling. Iman Vierling schreef op het titelblad een latijns vers en achterin schreef mr. Job Waersegger, raad en secretaris van Zierikzee, een vers waarin 203

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1969 | | pagina 27